Uczciwe życie recenzja

Ostatnio udało mi się skończyć powieść Joakima Zandera "Uczciwe życie". Byłam ogromnie ciekawa, czy taki gatunek również przypadnie mi do gustu.

Podczas demonstracji ulicznej student prawa poznaje Max, kobietę która wciąga go w swoją paczkę przyjaciół. Są oni dość radykalni i pomieszkują w starej kamienicy, która należy do emerytowanego profesora, konesera dobrego życia. Żeby dostać się na stałe w krąg tych fascynujących i wyzwolonych ludzi nasz bohater musi zdać test.. I początkowo wszystko wydaje się iść pomyślnie jednak życie na krawędzi, ładowanie się w niebezpieczne sytuacje w dodatku z ludźmi którzy nie zawsze do końca mówią prawdę nie wygląda już tak atrakcyjnie. Czy nasz bohater jest w stanie poświęcić wszystko tylko po to by spełnić marzenie o przynależności do grupy?

Czytając thrillery i kryminały jestem raczej przyzwyczajona do dość wartkiej akcji. Tutaj tego nie znajdziemy. Wręcz przeciwnie. Wszystko jest okraszone przemyśleniami głównego bohatera. W dodatku w narracji pierwszoosobowej. Przyznam, że historia mnie nużyła. Zrozumiałam co autor chciał nam przekazać. Wyciągnęłam morał z tej książki. Ale nie wywołała u mnie specjalnych przemyśleń. Powieść czytało mi się w miarę dobrze. Dość szybko się z nią uporałam, jednak obawiam się, że nie zapamiętam jej na długo. To jednak nie do końca moje klimaty. Nie mogę się w sumie przyczepić do niczego konkretnego. Myślę, że sami musicie sięgnąć po tę lekturę i sprawdzić czy wam odpowiada, gdyż książka zbiera bardzo dobre recenzje. I tak będzie uczciwie.

"Podczas burzliwej demonstracji ulicznej w Malmö student prawa poznaje Max, kobietę, która wciąga go do kręgu swoich przyjaciół. Młodzi ludzie zajmują podniszczoną kamienicę należącą do starzejącego się profesora, konesera dobrego życia, a ich działanie opiera się na radykalnych ideałach politycznych. Kiedy bohater dostaje zaproszenie do zamieszkania z ekscentryczną grupą, ma wrażenie, że spełniły się jego marzenia. Jest tylko jeden haczyk: najpierw musi zdać test…
Z czasem okazuje się, że to, co mówią młodzi ludzie, nie zawsze jest prawdą, a podejmowane przez nich akcje są niezwykle ryzykowne. Student zostaje wessany w świat samozwańczych bandytów, których dekadencki styl życia jest napędzany chęcią działania poza prawem. Kiedy uświadamia sobie, w czym bierze udział, jest już za późno, żeby się wycofać. Sytuacja szybko zmienia się w poważną zbrodnię, a sam bohater jest w niej bardziej pionkiem niż graczem. Czy będzie skłonny zaryzykować wszystko dla marzenia o przynależności do wspólnoty?"