Wadliwy gen recenzja

Magda jest żoną i matką. Ma pracę, dom i niczego jej nie brakuje. Jednak w jej życie wkrada się rutyna, mąż traktuje ją jak pomoc domową, a uczucie z każdym dniem wygasa. Kiedy Magda w końcu to dostrzega, postanawia coś zmienić.

Magda postanawia wyprowadzić się z domu, kiedy dostrzega, że dla męża jest jedynie kurą domową. Kobieta pragnie miłości ze strony mężczyzny, którego poślubiła, a otrzymuje jedynie słowa krytyki i wyrazy niezadowolenia. Nie patrząc na komentarze innych, po prostu odchodzi od rodziny i dzielnie walczy o własne szczęście.

Magda przechodzi dość mocny kryzys. Przez wiele lat była po prostu matką i żoną, ale przestało jej to wystarczyć. Kobieta zostawia rodzinę, bo nie czuje się już dobrze przy mężczyźnie, który ma wobec niej wysokie wymagania, ale nie docenia jej. Mąż wielokrotnie zrzucał winę na nią, co odbijało się na jej psychice. Czuć, że Magda jest samotna, wyobcowana i nie czuje się szczęśliwa we własnym domu. Wyprowadzka daje jej nowe możliwości, ale Magda dozuje je. Na swojej drodze spotyka osoby ze swojej przeszłości, które ją wspierają. To dzięki nim bohaterka utwierdza się w słuszności podjętej decyzji, mimo że chwilę zwątpienia też przychodzą.
Bohaterka ma wiele do przemyślenia, ale mąż ułatwia jej podjęcie decyzji.

"Wadliwy gen" to krótka, ale treściwa historia, w której autorka skupia się głównie na życiu Magdy, wyciąga na wierzch jej wątpliwości i wokół nich buduje całą fabułę. Z bohaterką może utożsamiać się wiele osób. Jej historia jest naprawdę życiowa i realistyczna. Historia niestety nie jest ani romantyczna, ani radosna, bo mało jest scen, w których bohaterka czuje się naprawdę szczęśliwa, a jeżeli takie się zdarzają, to Magda jest powściągliwa i ostrożna. Liczyłam, że na nowo znajdzie swoje szczęśliwe, ale jak było, musicie dowiedzieć się sami. Opowieść jest nostalgiczna, realistyczna, akcja jest statyczna i płynie wolnym tempem. Książkę czyta się dobrze, a zakończenie pozostaje otwarte, ale wydaje się odpowiednie dla tej historii.