Terlecki recenzja

 Są optymistyczne biografie sportowców, są też takie, które na pewno do takich nie można zaliczyć. Tylko już od nas samych, czytelników, zależy, czy zdecydujemy się przeczytać książkę, która nie ma szczęśliwego zakończenia. I tak jest w przypadku biografii Stanisława Terleckiego.

Zacznijmy jednak od autora.  Piotr Dobrowolski to były dziennikarz „Super Expressu”, znawca tematyki piłkarskiej Książka o Terleckim jest jego drugą pozycją, po opowieści o Dawidzie Janczyku - Dawid Janczyk. Moja spowiedź.

Sam piłkarz mógł zostać wielką postacią w świecie futbolu. Niestety, będąc w szczytowej formie, z Mundialu w Argentynie w 1978 roku, wykluczyła go kontuzja. Cztery lata później, po aferze na Okęciu, nie powołano go na kolejne Mistrzostwa Świata w Hiszpanii. Stanisław Terlecki urodził się w Warszawie i tu też zaczynał swoją piłkarską karierę. Autor książki, Piotr Dobrowolski, podąża śladami piłkarza, rozmawia z ludźmi związanymi z wybitnym piłkarzem, próbuje zrozumieć, to co wydarzyło się w życiu futbolisty. Jak się okaże... to tragiczna opowieść. O aferze na Okęciu, którą pewnie znają już tylko starsi kibice futbolu, i która to w dużej mierze przekreśliła karierę reprezentacyjną piłkarza. O kontuzji, która uniemożliwiła mu wyjazd na Mistrzostwa Świata do Argentyny. To też bardzo smutne losy sportowca w ostatnich latach życia i jego tragiczna śmierć. Jak mogło do tego dojść? Co spowodowało, że wielki piłkarz odszedł z tego świata, pogrążony w biedzie i w oparach alkoholu?





Był wybitnym piłkarzem, na pewno nie spełnionym. Kojarzony jest przede wszystkim z ŁKS-em, gdzie jego talent się rozwinął, następnie po "niepowodzeniach" w kadrze wyruszył w podróż za ocean, gdzie grał m.i.n w New York Cosmos. Po powrocie chwilę pograł w Legii, by znów stać się piłkarzem jego ŁKS-u, a następnie Polonii Warszawa, gdzie oficjalnie zakończył karierę. Próbował "trenerki"... był też prezesem podwarszawskiego klubu z Nadarzyna....  Zmarł 28 grudnia 2017 w Łodzi. Spoczął na Cmentarzu Wolskim w Warszawie w rodzinnej mogile. Odwiedzając gród dziadków i pradziadków, zapaliłem również znicz na grobie piłkarza...