Woal recenzja

Wątek łowców demonów. Lubicie, czy raczej omijacie?

Ja, kiedy widzę, taką wzmiankę czuję, że w książce będzie dużo elementów fantasy i z chęcią sięgam po taką pozycję. A jak jest z wami?

Aby poznać prawdę, musisz stawić czoła nękającym cię demonom.

Caitriona Vess, nielicencjonowana łowczyni demonów, zostaje zatrudniona do odnalezienia sprawcy serii brutalnych morderstw, które wstrząsnęły miastem Gathara. Już pierwszego dnia staje się świadkiem zbrodni, która naprowadza ją na przerażający trop. Od tego momentu rozpoczyna się jej pościg za enigmatycznym mordercą. Znając wyłącznie imię złoczyńcy, rozpoczyna osobiste śledztwo, podczas którego odbywa nieoczekiwany skok w przeszłość. Wtedy uświadamia sobie, że aby wykonać powierzone jej zadanie, musi ponownie przejść przez Woal – eteryczną granicę rozdzielającą świat ludzi i istot zamieszkujących Szeol. Tylko w ten sposób zdoła – dosłownie i w przenośni – pokonać czyhające na nią demony.

„Woal” autorstwa Michała Kuszewskiego.

Długo wyczekiwana przeze mnie pozycja, która zaintrygowała mnie już samą zapowiedzią. Nie było co prawda o niej jakoś szczególnie głośno, a moim zdaniem zdecydowanie powinno być.

Dlaczego?

*Przede wszystkim jest to świetna fantastyka, która mocno stawia na kreacje świata i bohaterów. Nie jest lukrowa ani przepełniona miłostkami, a raczej takim typowym klimatem fantasy.

*Akcja książki zaczyna się bardzo intrygująco. Już na wstępie poznajemy naszą główną bohaterkę Caitrione Vess i zapoznajemy się z jej osobowością. Mimo więc tego, że nie widzimy, jeszcze jej pełnej charakterystyki to jesteśmy już w stanie powiedzieć jakiego typu osobą ona jest i to bardzo zachęciło do dalszego czytania.

*Jak wspominałam, powyżej kreacja postaci jest w tej książce bardzo dobra. Nie są przerysowani, wyróżniają się i mają w sobie to coś, co sprawia, że chce się wiedzieć o nich więcej.

*Sama fabuła jest płynna oraz spójna. Na przemian przyspiesza i zwalnia tępo. Przy tych wolniejszych momentach nieco przynudza, ale wystarczy to po prostu przeczekać, a dalej to już naprawdę petarda.

*Wątek z poszukiwaniem demonicznego mordercy jest tajemniczy i intrygujący. Uwielbiam te niebezpieczną mgiełkę, jaką wokół roztacza. Jest to absorbujące i nakłania do snucia własnych domysłów. To zdecydowanie największy plus tej książki.

Osobiście żałuję, że ta historia nie jest początkiem jakieś serii, gdyż zdecydowanie ma na to predyspozycje. Z chęcią przeczytałabym, nieco więcej liczę więc skrycie, że może autor postanowi w przyszłości napisać coś jeszcze z tego świata.

Polecam.