Wolff recenzja

„Z epilepsją jest tak, że człowiek ją akceptuje i traktuje jak najlepszą przyjaciółkę albo przeciwnie, jak wroga”.

Amelia cierpi na epilepsję, przez co jej życie usłane jest niepowodzeniami. Od dawna stara się pogodzić ze swoją sytuacją, ale nadopiekuńcza rodzina jej tego nie ułatwia. Kiedy wydawać by się mogło, że w końcu udało, się dziewczynie przejąć kontrolę nad swoją chorobą w jej życie wbiega i to dosłownie mężczyzna, który burzy jej spokój, podnosi adrenalinę, a tym samym wywołuje kolejny atak. Jak Amelia poradzi sobie z tą nową i nietypową znajomością?

„Wolff” to książka autorstwa Izy Maciejewskiej. Jest to przyjemny w odbiorze romans z nietypowym jak na tego typu pozycje wątkiem. Mianowicie pojawia się tu motyw bohaterki z epilepsją. I tu może niektórzy z was pewnie pomyśleli, że jest to historia o ładniej, ale skrzywdzonej przez chorobę dziewczynie, którą ratuje pojawienie się przystojniaka i dalej oboje żyją długo i szczęśliwie.

Otóż nie do końca. Nasza bohaterka nie jest pięknością, a wręcz opisuje się ją jako niezbyt urodziwą. Sama uważa, że jej jedynym autem są, duże piersi jednak wbrew pozorom to nie jest jedyny powód, dlaczego nasza główna męska postać zaczyna się nią interesować. To, co przyciąga Aleksa do Mel to jej szczerość i cięty język.

Z drugiej strony Aleksander Wolff również nie jest typowym przerysowanym bohaterem bez charakteru i osobowości. Jest on zadziorny i pewny siebie. Żyje na granicy ryzyka, a kobiety do tej pory stanowiły dla niego jedynie źródło zaspokojenia własnych potrzeb. Moim zdaniem jest on również nieco infantylny, ale nie w złym tego słowa znaczeniu. Powiedziałabym nawet, że jego postać wydaje się przez to bardziej ludzka i przystępna.

Co się zaś tyczy samej fabuły pełna jest zabawnych dialogów i scen. Niektóre sytuacje były naprawdę komiczne. Do tego wszystkiego autorka w subtelny i rzeczowy sposób wprowadziła wątek choroby, jaką jest epilepsja. Czytelnik się do niej przyzwyczaja i ją akceptuje, gdyż nie jest to tylko jakaś niewielka wzmianka bądź słabe tło dla gorącego romansu. Nie to jest realny problem, z jakim boryka się nasza bohaterka, a więc normalne jest, że stanowi ona dużą część fabuły.

Jak dla mnie jest to historia napisana lekkim i przyjemnym językiem z oryginalnym wątkiem i świetnie poprowadzoną akcją. Ja oceniam tę książkę 5/5. Moim zdaniem jest to adekwatna ocena do tego, co otrzymujemy i do tego jakie wrażenie ta pozycja po sobie pozostawia.

Polecam.