Alfabet Urbana recenzja

Książka została wydana w 1990 r., ciekawe są kulisy jej powstania, ujawnione w wywiadzie-rzece Urbana. Niedawno zmarły rzecznik rządu Jaruzelskiego napisał ją dla pieniędzy, bo po upadku komuny, w czasach uwłaszczania nomenklatury, różne biznesy, narajone mu przez kumpli z kręgów władzy nie wypaliły, nie miał do nich głowy, a jedyne co umiał, to pisać. Książka zdobyła niezwykłą popularność i przyniosła Urbanowi fortunę. To właściwie pierwsze plotkarskie dzieło w wolnej Polsce, bo przecież wtedy nie było ‘Faktu’ czy ‘Superexpressu’, że o Pudelku nie wspomnę. Na dodatek napisane przez członka świeżo upadłego reżimu.

Ciekawe jest przesłanie książki, otóż prawie wszyscy znani ludzie to pijacy, dziwkarze i moralne zera. A kto nie pije czy się nie łajdaczy, to jest frajer i głupek. W ten sposób autor usiłuje pokazać, że cała wyższość moralna prezentowana w latach 80. przez ludzi sztuki, opozycję, ludzi Solidarności, to pic na pokaz. Leczy w ten sposób własne kompleksy, bo zawsze bolało go odrzucenie przez pewne kręgi. A w tej książce udowadnia sobie i nam, że inni są tacy sami jak on: pijacy, rozpustnicy i kanalie. Do uzasadnienia tej tezy Urban wybiera te osoby i zdarzenia, które mu pasują.

Teza Urbana jest dla mnie nie do przyjęcia, bo z jednej strony w latach 80. byli bici, zabijani, zamykani w więzieniach, ale wystrzegający się przemocy; z drugiej strony barykady stali ludzie firmujący bicie i zabijanie, żyjący wygodnie i łgający w żywe oczy w blasku kamer, a ich rzecznikiem i czołowym reprezentantem był autor książki. Teraz to wszystko się zamazuje, młodzież traktuje lata 80. jak prehistorię, ale dla mnie zawsze będzie istniała przepaść moralna między Urbanem a Władysławem Frasyniukiem. I jakiekolwiek zabiegi Urbana tej przepaści nie zasypią.

Poza tym rzecz się mocno zestarzała, jej bohaterowie w 90% nie żyją, kiedyś to było coś świeżego, teraz te ploteczki i insynuacje mocno niesmaczne są.

Szkoda jedynie, że Urban za życia uwodził nieznającą historii młodzież, bo był to z pewnością człowiek inteligentny, miał świetne pióro, poczucie humoru i dystans do samego siebie. Tylko moralnie był zerem...