Zamieć śnieżna i woń migdałów recenzja

Niedawno zasmakowałam w twórczości Camilli Läckberg, szwedzkiej pisarki, autorki znanego cyklu kryminalnego z akcją w Fjällbacce, który i mi przypadł do gustu. Kiedy w nowościach grudniowych zauważyłam kolejną książkę tej autorki, od razu ją sobie zarezerwowałam. „Zamieć śnieżna i woń migdałów”, bo o nią tu chodzi, to króciutka lektura, nowela, która jednak pomimo niewielkiej objętości, w skondensowanej formie zawiera to, co powinna - dobrą intrygę, zagadkę i trzymającą w napięciu fabułę!

Kilka słów o treści... Martin Mohlin to policjant, który przed świętami daje namówić się swojej ukochanej na wspólną kolację z jej rodziną. Przyjęcie odbywa się na pięknej wyspie, ale daleko tam do sielskiej, rajskiej atmosfery. Pomiędzy członkami dochodzi do kłótni a Ruben, głowa rodziny pada martwy. Z powodu szalejącej zamieci śnieżnej nie ma możliwości kontaktu z osobami spoza wyspy. Martin jest pewny, że mężczyzna został zamordowany a zabójcą jest ktoś z uczestników imprezy. Zaczyna swoje prywatne dochodzenie, przesłuchanie świadków, wyciąganie wniosków. Ale właśnie wtedy ginie kolejny krewny. Kto zabija? I jaki ma motyw? Co się jeszcze wydarzy? Nic nie zdradzę!

Poprzednie książki Läckberg zrobiły na mnie świetne wrażenie, więc czyż i tym razem mogło być inaczej? W sumie pomimo pewnych wspólnych elementów między tą nowelą a wcześniejszą serią kryminalną, można ją czytać zupełnie niezależnie, bez uszczerbku na odbiorze fabuły. Całość zbliżona jest natomiast klimatem do twórczości Agathy Christie, co już było dla mnie dużym plusem. Książkę czyta się bardzo dobrze i z niemałym zaangażowaniem. Akcja toczy się płynnie, dość dynamicznie i co więcej, dużo tu niepewności i zagadek, które stopniowo będziemy odkrywać. Intryga kryminalna jest dobrze skonstruowana, więc znudzenie nam nie grozi. Do tego warto wspomnieć o szczypcie napięcia, dreszczyku emocji, niespodziankach i zaskakujących elementach, które dodają rumieńców tej opowieści. Bohaterowie są ukazani barwnie a język nie razi prostotą. Całość pochłania się bardzo szybko, ale nie ma tu poczucia niedosytu i za to ogromny plus.

„Zamieć śnieżna i woń migdałów” to ciekawy kryminał, który zadowoli miłośników twórczości Christie czy Lackberg a także tych, którzy lubią atmosferę pełną tajemniczości i niedopowiedzeń. Polecam:),

Moja ocena: 4,5/6