Zanim upadnę recenzja

Ludzie mają to do siebie, że zbyt łatwo oceniają drugiego człowieka przez pryzmat popełnionego przez niego błędu. Nie znają okoliczności, powodów, a wydają osądy, skreślają go, traktują jako tego złego. To wielce niesprawiedliwe, nieprawdaż? Przecież każdy może zbłądzić. Ważne, by potrafić wyciągnąć odpowiednie wnioski i wyrazić chęć zmiany. Życie w małym miasteczku z przyklejoną łatką skazańca jest bardzo trudne. Podobało mi się podejście do całej sprawy Zuzy. Wykazała się dojrzałością, bo choć z jednej strony Janek budził w niej przerażenie, to jednak chciała poznać i zrozumieć tego intrygującego chłopaka oraz to, jaki jest tu i teraz. Ale z drugiej strony, mimo iż była już pełnoletnia, bała się powiedzieć o nim rodzicom.

"Nigdy nie pociągał mnie facet, który pod każdym względem był niewłaściwy. Niewłaściwy z punktu widzenia rodziców, którzy chcieli dla mnie chłopaka takiego jak Olek."

Anna Bellon poprzez tę historię doskonale pokazuje, jak miłość potrafi wpływać i odmieniać życie człowieka. Wszystko to, co złe zostaje zepchnięte gdzieś głęboko w tył głowy. Uświadamiamy sobie, że mimo popełnionych błędów, posiadania wad i słabości, każdy z nas jest wartościowy, że zasługuje na miłość. Trzeba tylko pozwolić sobie na szczęście.

"Są osoby, dla których dobra jest się gotowym poświęcić wszystko - nawet miłość."

Podczas lektury towarzyszyły mi duże emocje. Były momenty wzruszające, ale również i te zabawne. Pojawił się także interesujący i świetnie poprowadzony wątek kryminalny. Ogólnie wszystko w punkt wyważone.

"Nie wyobrażałam sobie, żeby miał się w coś mieszać. Nie po tym, jak widziałam blizny na jego rękach i przerażenie w oczach, gdy obudził się z koszmaru. Nie mógłby."

"Zanim upadnę" to pełna emocji historia, w której chwile beztroski, pięknego uczucia, namiętności i przyjaźni przeplatają się z tajemnicami, strachem, mroczną przeszłością i zbrodniami. Przyszłość zaś rysuje się w niepewnych barwach. Jeśli jesteście ciekawi, czy Zuza i Janek będą razem - sięgajcie śmiało!