Recenzja książki Prowadź swój pług przez kości umarłych

W Kotlinie Kłodzkiej mieszka JaninaDuszejko. Kobieta uczy angielskiego w szkole, a w chłodniejsze miesiące, kiedy często dojazd do miejscowości jest utrudniony, opiekuje się domami sąsiadów, którzy na co dzień mieszkają z dala od Kotliny.
Spokojna miejscowość zmienia się w miejsce zbrodni. Ginąć zaczynają myśliwi, a paniDuszejkojest przekonana, że za wszystkim stoją zwierzęta, które mszczą się za wyrządzoną im krzywdę.
Choć teoria przez nią głoszona wydaje się nieprawdopodobna, kobieta wiernie się jej trzyma. Astrologia jest po jej stronie, układ planet zmarłych jasno wskazywał, że za ich śmiercią stoją zwierzęta. Policja jednak nie reaguje na listy wysyłane przez kobietę, a inni mieszkańcy uważają ją za wariatkę.

PaniDuszejkojest starszą kobietą. Bardzo jasno przedstawia swoje poglądy, którym jest wierna, mimo że inni uważają ją za stukniętą. Kocha zwierzęta i staje w ich obronie, nawet jeżeli oznacza to awanturę z uzbrojonymi myśliwymi, policją, bogatym właścicielem fermy czy duchownym. Lubi obserwować ruchy planet i wraz ze swoim uczniem Dyziem tłumaczyć poezję Blake'a. Ma też swoje"Dolegliwości"które czasem utrudniają jej życie.

Narracja jest pierwszoosobowa i całą historię przedstawia nam paniDuszejko.
Bardzo długie opisy i mała ilość dialogów sprawiają, że książkę czyta się bardziejjakpamiętnik głównej bohaterki, która to wprowadza nas do swojego świata pełnego astrologii, poezji i walki o prawa tych, którzy sami o nie walczyć nie mogą. Opowieść prowadzi w taki sposób, że czytelnik jest w stanie wyczuć pasję i determinację w jej działaniach.
Każdy rozdział ma tytuł i zaczyna się cytatem. Tekst uzupełniają również rysunki.

Książka mimo, żema mało dialogów, długie opisy i obszerne monologi głównej bohaterki, jest lekka, ciekawa i dopracowana. Autorka stworzyła bardzo realistyczną postać paniDuszejko, starszej pani walczącej z niesprawiedliwością, a także bardzo autentyczny obraz lokalnej społeczności, która"inność"wytyka palcami i kręci głową, kiedy ktoś myśli inaczej, poza schematami. Opowieść płynie powolnym rytmem, nawet zakończenie, które zawiera rozwiązanie zagadkowych śmierci, nie odbiega od tego rytmu.