Wyszukiwarka

“Gdy rodzi się dziecko, razem z nim na świat przychodzi elf. Oczywiście elf żyje w elfim świecie, wśród innych elfów, z których każdy ma swoje zadanie na całe życie.”

“(...) z wiekiem niekoniecznie coś zyskujemy, nie licząc samego upływu czasu. Reszta jest opcjonalna.”

“Żałoba jest na zawsze. Nie odchodzi; staje się częścią ciebie, idzie z tobą krok w krok, oddech w oddech. Nigdy nie przestanę opłakiwać Bailey, bo nigdy nie przestanę jej kochać. Po prostu tak już jest. ”

“To taki potworny wysiłek, nie dać się prześladować temu, co przepadło, i tylko trwać w zachwycie nad tym, co było. ”

“Miłość jest silniejsza od wszystkiego, nawet od śmierci. ”

“Ale skoro jesteś kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najgorsze, to czy nie jesteś jednocześnie kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najlepsze? ”

“Co można zrobić, kiedy najgorsze, co się może stać, naprawdę się staje? ”

“Siedzę w ciemności, milcząca, starając się odzyskać kontrolę nad oddechem, nad życiem, włożyć moją własną bluzkę na moje własne ciało. Czuję się tak, jakby pod moimi stopami płynęła rwąca rzeka(...) ”

“Ten facet potrafiłby mnie sprowokować do uśmiechu nawet gdybym wisiała na szubienicy. ”

“Nienawidzę, kiedy wszyscy mi mówią, że noszę Bailey w sercu. Mam ochotę na nich wrzeszczeć. Nie chce jej w sercu! Chcę ją w kuchni z Lennie i ze mną. Chcę ją nad rzeką z Tobym i z ich dzieciakiem. Chcę ją na scenie, jako Julię i Lady Makbet, wy głupi, głupi ludzie. ”

“Mam tylko ochotę zwinąć się w kulkę i odturlać jak najdalej. ”

“(...)wyglądałam przez okno na szary świat i czułam ulgę, że chociaż słońce miało dość przyzwoitości, żeby się od nas odpieprzyć. ”

“Każdego dnia. Każdej godziny. Na całym świecie są rodziny patrzące na łóżka, w których nikt już nie śpi, na buty, których nikt już nie nosi. Rodziny, które nie muszą już kupować jakichś płatków śniadaniowych, jakiegoś szamponu. Wszędzie są ludzie, którzy stoją w kolejkach do kinowej kasy, kupują zasłony, wyprowadzają psy, chociaż ich serca rozdzierają się na strzępy. ”

“Zasnę­łam, kiedy świat umie­rał >>> obu­dzi­łam się, kiedy świat już umarł.”

“Książ­ki w tę i we w tę. Czy­tać powie­ści, pisać pa­mięt­nik. Pa­pier w dło­niach, cisza w ustach.”

“Ku mojemu zdumieniu świat nie zatrzymał się razem z jej sercem. Ludzie chodzili do szkoły, do pracy, do restauracji, kruszyli krakersy do zupy z muli, bali się egzaminów, śpiewali w samochodach przy zamkniętych oknach.”

“Chciałabym, żeby mój cień wstał i szedł obok mnie. ”

“Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią.”

“Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem. A gdy się całujemy, widzę, że po drugiej stronie tych drzwi jest niebo.”

“Ale skoro jesteś kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najgorsze, to czy nie jesteś jednocześnie kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najlepsze? ”

“Gwiazdy swoimi czarami okradły niebo z ciemności. Jest świetlista, rozmigotana noc. ”

“To jest nasza historia i my ją opowiadamy. (…) Możesz opowiedzieć swoją historię w taki sposób, w jaki ci się żywnie podoba. ”

“Spadam ze schodów zrobionych wyłącznie z powietrza. ”

“Miłość jest silniejsza od wszystkiego, nawet od śmierci. ”

“Miłość jest zaraźliwa, każdy to wie (…).”

“Próbuję odpędzić smutek wielki jak ocean ale nie mogę. To taki potworny wysiłek nie dać się prześladować temu, co przepadło, i tylko trwać w zachwycie nad tym co było. ”

“Takie jest życie. Jego sens nie ma wiele wspólnego z dobrem, złem, uczciwością, obowiązkiem, honorem, ojczyzną i w ogóle takimi rzeczami. W życiu chodzi o to, żeby wynegocjować dobrą umowę.”

“Sto lat temu ludzie co jakiś czas stawali w swoim życiu na rozstajnych drogach i musieli dokonać wyboru. Dzisiaj żyjemy w mikroczipie, w którym milion dróg otwiera się i zamyka w każdej nanosekundzie. Co gorsza, ktoś inny stuka w klawisze. ”

“Niebo jest wszędzie, zaczyna się u Twoich stóp.”

“Chcesz po­wie­dzieć, że ła­twiej ci jest scho­wać się we wła­snym cie­niu niż od­sło­nić ze swoją wraż­li­wo­ścią. Nie le­piej, tylko ła­twiej. Ale im dłu­żej coś w so­bie tłam­sisz, tym więk­sze ry­zyko, że się udu­sisz. ”