Borys Pasternak
Zostań fanem autora:
× 1

Borys Pasternak

Autor, zmarł w 1960 (żył 70 lat) 71 czytelników
6 /10
39 ocen z 2 książek,
przez 39 kanapowiczów
Urodzony 10 lutego 1890 roku w Federacji Rosyjskiej (Moskwa)
Borys Pasternak - wybitny rosyjski prozaik i poeta, uważał Doktora Żywagę za dzieło swego życia. Powieść po raz pierwszy ukazała się we Włoszech w 1957 roku, przemycona ze Związku Radzieckiego na Zachód w maszynopisie. I choć rok później uhonorowano ją literacką Nagrodą Nobla, pod naciskiem władz i w wyniku nagonki na skutek „nieprawomyślności” powieści, autor zrezygnował z jej przyjęcia. W ZSRR po raz pierwszy ukazała się legalnie dopiero w roku 1988, w PRL-u także była książką zakazaną.

Fot. autorstwa Nieznany - https://www.ebay.com/itm/1969-Press-Photo-Boris-Pasternak-dfpd41533/303830392954, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=98880939;
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Boris_Pasternak

Książki

Doktor Żywago
8 wydań
Doktor Żywago
Borys Pasternak
8.5/10
Seria: Mistrzowie Literatury

Nagrodzona literackim Noblem jedna z najpiękniejszych historii o miłości i wojnie Powieść o nieprzemijającej sile wyrazu, przenikająca do szpiku kości historia indywidualnego i zbiorowego losu na ...

Listy do Ziny. Wspomnienia
Listy do Ziny. Wspomnienia
Zinaida Pasternak, Borys Pasternak

"Kocham cię niezmiernie, i w każdej godzinie i w każdej minucie dziękuję ci" - tak pisał już w pierwszych listach do niej Borys Pasternak, wybitny rosyjski poeta i prozaik, autor kilku tomików wierszy...

Literatura na świecie 6/1973 (26)
czasopismo
Literatura na świecie 6/1973 (26)
Michaił Bachtin, Borys Pasternak, Boris Polevoj, "Redakcja LnS"
Seria: Literatura na świecie

Pierwsze numery LnS to almanach prezentujący rozmaite tendencje współczesnej literatury światowej.

Cytaty

Dzieci są całkowicie szczere, nie wstydzą się prawdy, a my z obawy, by nie wyglądać na zacofanych, gotowi jesteśmy zaprzedać to, co nam najdroższe, chwalimy to co nas odpycha, i potakujemy temu, czego nie rozumiemy.
Wszyscy staliśmy się ludźmi tylko w takiej mierze, w jakiej kochaliśmy ludzi i w jakiej mieliśmy możliwość ich kochać.
Jurii Andriejewicz znów się utwierdzał w swych dawnych obserwacjach, poczynionych w Mieluziejewie. "Ona nie chce się podobać - myślał - być piękna, czarująca. Ma w pogardzie tę stronę kobiecej natury i chce się jak gdyby ukarać za to, że jest tak piękna. I ta dumna wrogość wobec samej siebie czyni ją dziesięć razy bardziej porywającą.

Komentarze