Dan Diner urodził się jako dziecko żydowskich uchodźców – ojca Polaka i matki Litwinki – jedynych spośród licznej rodziny, którzy ocaleli z Holokaustu. Diner wielokrotnie zaznaczał, że „urodził się w Monachium, ale nie w Niemczech”, wskazując tym samym, że przyszedł na świat w obozie przesiedleńców, tak zwanych dipisów (displaced persons). Po jego opuszczeniu Dinerowie wyemigrowali do Izraela, gdzie jednak nie zagrzali długo miejsca. Już w 1956 roku cała rodzina wróciła do Niemiec. W tamtym okresie podobna decyzja nie mogła spotkać się ze zrozumieniem u bliższych i dalszych znajomych w Izraelu – Diner wspominał, że powrót do Europy i zamieszkanie w Republice Federalnej Niemiec postrzegano jako zdradę pamięci o Zagładzie.
Holokaust, uchodźstwo i pamięć na tle dziejów europejskich oraz żydowsko-izraelskich to główne motywy historiografii Dinera. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem i zdobyciu tytułu magistra w dziedzinie prawa i nauk społecznych właśnie na tych kwestiach skupiała się jego działalność naukowo-badawcza.
Fot. by Dontworry - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=29224437 -
źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Dan_Diner
Fot. by Dontworry - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=29224437 -
źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Dan_Diner