/4a894d3f8918f2f9c9bb648bfa8c4752/n/emilia-pardo-bazan)
Emilia Pardo Bazán – arystokratka, poetka, tłumaczka, feministka, uznawana za najlepszą pisarkę hiszpańską XIX wieku. Jako jedna z pierwszych reprezentowała naturalizm oraz walczyła o prawa kobiet. Najbardziej znaną powieścią autorki jest Dwór w Ulloa z 1886. Hrabina Emilia Pardo Bazán szlifowała swój talent pisarski od najmłodszych lat. Pierwsze opowiadanie napisała w wieku 15 lat, natomiast pierwsza, ogłoszona, debiutancka powieść ujrzała światło dzienne w 1879 roku i nosiła tytuł Pascual López. Kolejna powieść hrabiny pt. Un viaje de novios ukazała się dwa lata później i była zapoczątkowaniem tematyki realizmu w twórczości pisarki. La cuestión papitante, czyli kolejna książka Pardo Bazán, która ukazała się w roku 1883, z przedmową Clarína wywołała niemały skandal. Zbiór dwudziestu artykułów, w których autorka pisze o realizmie i naturalizmie, a także krytykuje idea francuskiego pisarza Émila Zoli
.Wstrząsający dla ówczesnego hiszpańskiego społeczeństwa był fakt, iż to kobieta, matka i żona zabiera głos w tematyce specyficznej literatury francuskiej Zoli, która propagowała idee niezgodne z nauką Kościoła. To właśnie negatywny rozgłos na temat tej książki przyczynił się do rozpadu małżeństwa hrabiny. Jednakże separacja przyniosła i swoje pozytywne skutki, gdyż pisarka od tego momentu stała się osobą wyrażającą głośno swoje opinie i osądy, w szczególności w walce o prawa kobiet. Kolejna powieść, wydana w 1883 roku pt. La tribuna była najlepszym tego przykładem, gdyż opowiada o losach robotnicy z fabryki tytoniu w mieście La Coruña.
Trzy lata później światło dzienne ujrzała najsłynniejsza książka Emilii Pardo Bazán, Dwór w Ulloa, w której autorka uderza tym razem w starą szlachtę w XIX wiecznej Galicii. Hrabina Emilia cztery lata później postanawia wydać kontynuacje Dworu w Ulloa, w której porusza wątek bohaterów z wcześniejszej powieści i opisuje kwestie miłości kazirodczej pomiędzy nimi (La madre naturaleza). Pomimo iż Emilia w późniejszych latach swojego życia napisała jeszcze wiele opowiadań i powieści, żadne z jej kolejnych dzieł nie podzieliło tak wielkiego sukcesu jaki odniosła książka Dwór w Ulloa.
.Wstrząsający dla ówczesnego hiszpańskiego społeczeństwa był fakt, iż to kobieta, matka i żona zabiera głos w tematyce specyficznej literatury francuskiej Zoli, która propagowała idee niezgodne z nauką Kościoła. To właśnie negatywny rozgłos na temat tej książki przyczynił się do rozpadu małżeństwa hrabiny. Jednakże separacja przyniosła i swoje pozytywne skutki, gdyż pisarka od tego momentu stała się osobą wyrażającą głośno swoje opinie i osądy, w szczególności w walce o prawa kobiet. Kolejna powieść, wydana w 1883 roku pt. La tribuna była najlepszym tego przykładem, gdyż opowiada o losach robotnicy z fabryki tytoniu w mieście La Coruña.
Trzy lata później światło dzienne ujrzała najsłynniejsza książka Emilii Pardo Bazán, Dwór w Ulloa, w której autorka uderza tym razem w starą szlachtę w XIX wiecznej Galicii. Hrabina Emilia cztery lata później postanawia wydać kontynuacje Dworu w Ulloa, w której porusza wątek bohaterów z wcześniejszej powieści i opisuje kwestie miłości kazirodczej pomiędzy nimi (La madre naturaleza). Pomimo iż Emilia w późniejszych latach swojego życia napisała jeszcze wiele opowiadań i powieści, żadne z jej kolejnych dzieł nie podzieliło tak wielkiego sukcesu jaki odniosła książka Dwór w Ulloa.
/928db55d2411afb23ba2c41a3dd92130/n/dwor-w-ulloa)
