Erhard Loretan

Erhard Loretan – szwajcarski himalaista, zdobywca wszystkich 14 ośmiotysięcznych szczytów.

Wspinaczkę zaczął uprawiać w wieku 11 lat. Jego pierwszym znaczącym osiągnięciem wspinaczkowym było zdobycie 4 lata później szczytu Doldenhorn (3645 m), który osiągnął trudną skalną drogą prowadzącą wschodnią granią[2]. W roku 1981 został przewodnikiem górskim. Rok później po raz pierwszy stanął na ośmiotysięcznym szczycie, którym była Nanga Parbat. W ciągu 13 lat zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, stając się w roku 1995 trzecim w historii (po Reinholdzie Messnerze i Jerzym Kukuczce) himalaistą, który dokonał tego osiągnięcia.

Był jednym z pierwszych (obok m.in. Wojciecha Kurtyki) prekursorem wprowadzenia do wspinaczki wysokogórskiej stylu alpejskiego, w którym mała grupa wspinaczy do minimum ogranicza sprzęt i czas potrzebny do pokonania szczytu oraz nie korzysta z tlenu. Prawie wszystkie zdobyte szczyty w górach wysokich pokonał właśnie w ten sposób.

W grudniu 2002 roku przeżył osobistą tragedię, powodując śmierć swojego 7-miesięcznego syna poprzez zbyt gwałtowne potrząsanie.

W dniu swoich 52. urodzin Loretan wspinał się ze swoją partnerką życiową, Xenią Minder, na szczyt Grünhorn (4043 m n.p.m.). W trakcie wspinaczki Xenia poślizgnęła się, i spadając pociągnęła za sobą Loretana, który po upadku z ok. 200 metrów zmarł w szpitalu.