Cytaty Hugh Howey

Dodaj cytat
Mam ci wymienić wszystkie momenty w historii , kiedy jedna osoba doprowadziła do śmierci milionów ?
Miało to miejsce w czasach, gdy świat był jeszcze w całości. Można było spojrzeć w górę i zobaczyć na niebie smugi po odrzutowcach pasażerskich. Można było podjechać samochodem po fast food. Zadzwonić do ukochanej osoby. Istniał tu ustatkowany świat.
Minęła miejsce, w którym uściskała brata i nagle uleciała z niej cała chęć ucieczki. Nie miała ochoty iść dalej. Jej brat umarł. Świat umarł. Nawet jeśli dożyje chwili, w której zobaczy zieloną trawę i zje jeszcze jedną rację żywnościową, skaleczy wargę o jeszcze jedną puszkę wody... to po co?
Nasze czyny [...] One trwają wiecznie. Cokolwiek robimy, staje się to faktem już na zawsze. Czynów za nic nie cofniesz.
U stóp drabiny stał przez chwilę w trzewiach silosu, coś pustego wewnątrz czegoś pustego. Silos nigdy nie nasyci nim swego głodu, gdyż Jimmy był pusty w środku. Obaj umrą z głodu, pomyślał.
Życie w gruncie rzeczy, jak odkrył Jimmy, składa się z posiłków i ruchów jelit. Jest oczywiście okraszone również domieszką snu, ale to akurat nie wymaga wiele wysiłku. Odkrył tę wielką Zasadę Świata, kiedy spłuczka przestała działać. Człowiek nie poświęca swej perystaltyce za wiele uwagi, dopóki da się spłukać ubikację. A potem to jedyne, o czym myśli.
Eskortowali Troya korytarzem: nadzieja go prowadziła, a strach flankował.
Nic się nie zmienia dopóki my tego nie zmienimy.
Co zobaczą Ci, którzy zdecydowali się obserwować jego zagładę?
Jeden odchodzi, zostawiając dar wyżywienia innych, życia. Robi miejsce dla kolejnego pokolenia. My się rodzimy, jesteśmy cieniami, szkolimy własne cienie, a potem odchodzimy. I można mieć jedynie nadzieję na to, że zostanie się zapamiętanym przez dwa kolejne pokolenia.
Nowy kolor możemy opisać tylko używając nazw tych odcieni, które już widzieliśmy. Można łączyć rzeczy znane, ale nie można tworzyć nieznanych rzeczy z niczego.
Doszedł do wniosku, ze nie było warto. Podliczenie zysków i strat zawsze przynosiło taki wynik: nie było warto. Nic nie jest warte aż takich poświęceń.
Silos nie jest wcale światem. Jest niczym. Ten termin, to słowo, pochodzi z bardzo dawnych czasów, kiedy na zewnątrz jak okiem sięgnąć rosło zboże. […] Wtedy żyło więcej ludzi niż można zliczyć…”.
A Lukas poradziłby im, by byli dla siebie dobrzy, bo na świeci jest już niewielu ludzi, a wszystkie książki i wszystkie gwiazdy na niebie nie będą miały żadnego znaczenia, jeśli nikt ich nie przeczyta, nikt nie będzie ich wypatrywał pomiędzy chmurami.
Nikt nas nie nagradza za bycie normalnymi.
To my jesteśmy zbożem. A to jest silos. […] Zboża nie oszaleją. Nigdy. Mają gorsze i lepsze dni, ale to nie ma znaczenia. Kiedy się je zostawi na długo, w końcu robią to, co wszystkie nasiona, porzucone na zbyt długi okres… […] Gnijemy. Wszyscy. Jest z nami coraz gorzej i gnijemy tak bardzo, że przestajemy rosnąć. […] Już nigdy nie wyrośniemy”.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl