Cytaty Victor Hugo

Dodaj cytat
Człowiek, który w kieszeni swojej nie czuje najmniejszego nawet ciężaru sakiewki, śmiało wkracza w każdą przygodę.
Bo choćby człowiek w nic nie wierzył, zdarzają się w życiu chwile, kiedy wyznaje się tę wiarę, której świątynia stoi najbliżej.
Człowiek potrzebuje uczucia, życie bez tkliwości i bez miłości jest tylko bezdusznym, skrzypiącym i smutnym mechanizmem.
Zawsze i wszędzie znajdą się ludzie, którzy wszystko widzieli.
Nikt nie śledzi tak bacznie postępowania innych ludzi jak ten, komu nic do tego.
Umierać – to nic; straszne jest nie żyć.
Hałas nie budzi pijaka, budzi go cisza. Nieraz już zauważono tę osobliwość.
Człowiek potrzebuje uczucia, życie bez tkliwości i bez miłości jest tylko bezdusznym, skrzypiącym i smutnym mechanizmem
Jeśli istnieje coś bardziej wstrząsającego niż ciało, które kona z braku chleba, to chyba tylko dusza, którą ginie z braku światła.
Cokolwiek uczynicie, nie zdołacie nigdy unicestwić tej niezniszczalnej resztki ludzkiego serca - miłości.
Ludzie rozważni rzadko używają określenia: szczęśliwi i nieszczęśliwi. Na tym świecie, który jest wyraźnie przedsionkiem innego świata - nie ma szczęśliwych.
Miłość to cudowne zachłyśnięcie się powietrzem raju.
Kochać kogoś - to uczynić go przejrzystym.
Miłość to pozdrowienie, które aniołowie ślą gwiazdom.
Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.
Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.
Idea nie cofa się, podobnie jak bieg rzeki.
Sprowadzenie wszechświata do jednej istoty; rozszerzenie jednej istoty aż do Boga - oto, czym jest miłość.
W jeden tylko sposób można odrzucić Jutro - umrzeć.
Prawdziwa miłość jest promienna jak świt i niema jak grób.
Piękno wielkich niebezpieczeństw polega na tym, iż ukazuje braterstwo obcych sobie ludzi.
Co w nocy przeraża, we dnie budzi ciekawość.
Kobiety bawią się swoją urodą jak dzieci nożem.
"Jestem przerażającym Człowiekiem Śmiechu. Z czego się śmieję? Z ciebie! Z niego! Z wszystkich! Czym jest mój uśmiech? Waszą zbrodnią, moją katorgą. I w twarz wam rzucam tę zbrodnię; i tą katorgą plwam wam w oczy. Śmieję się, a znaczy to, że płaczę.”
Melancholia to szczęście bycia smutnym.