Ignacy Baliński

Ignacy Baliński, ps. Aksel – polski pisarz, publicysta i działacz społeczny. Z wykształcenia prawnik. Sędzia Sądu Najwyższego w II RP.

Pochodził z rodziny Balińskich z Balina h. Jastrzębiec, syn Józefa Zenona (1815–1892) i Józefy z d. Jundziłł h. Łabędź (zm. 1903). 21 kwietnia 1894 poślubił Marię Chomętowską[2] h. Lis, z którą miał synów: Józefa (1895–1928), Stanisława (1898–1984), Jana (1899–1974) i Antoniego Edwarda (1907–1990).

Przed I wojną światową pracował w Warszawie w Prokuraturze Królestwa Polskiego, oddając się również życiu społecznemu i twórczości literackiej. Zasilał swym piórem szereg czasopism i dzienników, zwłaszcza w dziedzinie krytyki literackiej i teatralnej, wydał kilka prac prawniczych. Był redaktorem „Życia Warszawskiego” i „Wieczorów Rodzinnych”, zamieszczał też wiele artykułów w „Tygodniku Ilustrowanym”, „Kurierze Warszawskim” i „Słowie”.

Od 1939 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Tworzył poezje (Wybór wierszy z lat wielu). Napisał też wspomnienia o Warszawie. Jego synem był poeta Stanisław Baliński.

Fot. autorstwa Karol Pęcherski - Narodowe Archiwum Cyfrowe (National Digital Archives Poland), Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=78309336;
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ignacy_Bali%C5%84ski