Jerzy Ossoliński

Jerzy Ossoliński herbu Topór (ur. 15 grudnia 1595 w Sandomierzu, zm. 9 sierpnia 1650 w Warszawie) – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1631 roku[1] i marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1635 roku[2], dyplomata, podstoli wielki koronny od 1630, marszałek sejmu 1631, starosta bydgoski od 1633, podskarbi nadworny koronny w latach 1632-1636[3], wojewoda sandomierski od 1636, podkanclerzy koronny od 1638[4], kanclerz wielki koronny od 1643, starosta lubelski w latach 1649–1650, starosta lubomelski w 1639 roku[5], lubaczowski w latach 1637–1645 i 1648–1650, bogusławski, brodnicki, rycki, dorpacki, adzelski, stanisławowski, bydgoski w latach 1632–1644, starosta żydaczowski w 1650 roku[6], starosta radoszycki w 1625 roku[7], ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1633 roku[8], ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1621 roku[9], dworzanin królewicza Władysława, kawaler maltański (w zakonie po 1621 roku)[10].
[wikipedia]