/0b0b3109c03400eb2acc2c965b319550/n/klemens-junosza)
Klemens Junosza, właśc. Klemens Szaniawski – powieściopisarz, nowelista i felietonista polski.
Pisarz w swojej epoce bardzo popularny, dziś chyba niewielu czytelników – oprócz historyków literatury – go kojarzy.
Pisarz w swojej epoce bardzo popularny, dziś chyba niewielu czytelników – oprócz historyków literatury – go kojarzy.
- (autorka tekstu:Marta Goździk, -tekst zamieszczony w całości na lubelskieklimaty.pl
Pochodził z drobnoszlacheckiej, zubożałej rodziny (herbu Junosza), której gniazdem była wieś Szaniawy w powiecie łukowskim. Ale jego rodzice (ojciec Władysław – podprokurator sądu w Lublinie, matka – Leontyna z Brodowskich) należeli już do inteligencji miejskiej. (...)
Lata pobytu na prowincji to czas samokształcenia, wypracowywania warsztatu pisarza. Szaniawskiemu patronował Wincenty Pol (piewca szlachty pochodzący z Lublina) i Józef Ignacy Kraszewski. Prawdopodobnie to za tym drugim przyjął koncepcje powieściopisarza jako obserwatora i odtwórcy rzeczywistości, a nie kreatora nowych światów.
Na lata 1885 - 1886 przypada pionierska inicjatywa Szaniawskiego – spolszczenia żydowskich (napisanych w jidysz) powieści satyrycznych Mendelego Mojchera Sforima (właśc. Szalom Jakow Abramowicz). Podróże Beniamina III i Die Klatsche wyszły jako Donkiszot żydowski... i Szkapa. Do przekładów (a raczej parafraz) dołączył długie komentarze, wykład o jidysz i literaturze w tym języku. Opublikował też studium Nasi Żydzi w miasteczkach i na wsiach (1889), zawierające opis ortodoksyjnego życia i próby szukania płaszczyzny porozumienia między światami Żydów i Polaków. Sam uczył się jidysz i hebrajskiego.
Lata pobytu na prowincji to czas samokształcenia, wypracowywania warsztatu pisarza. Szaniawskiemu patronował Wincenty Pol (piewca szlachty pochodzący z Lublina) i Józef Ignacy Kraszewski. Prawdopodobnie to za tym drugim przyjął koncepcje powieściopisarza jako obserwatora i odtwórcy rzeczywistości, a nie kreatora nowych światów.
Na lata 1885 - 1886 przypada pionierska inicjatywa Szaniawskiego – spolszczenia żydowskich (napisanych w jidysz) powieści satyrycznych Mendelego Mojchera Sforima (właśc. Szalom Jakow Abramowicz). Podróże Beniamina III i Die Klatsche wyszły jako Donkiszot żydowski... i Szkapa. Do przekładów (a raczej parafraz) dołączył długie komentarze, wykład o jidysz i literaturze w tym języku. Opublikował też studium Nasi Żydzi w miasteczkach i na wsiach (1889), zawierające opis ortodoksyjnego życia i próby szukania płaszczyzny porozumienia między światami Żydów i Polaków. Sam uczył się jidysz i hebrajskiego.
/o-1305207/n/buda-na-karczunku)
/0f32e0b1-6fd3-43d1-9c0c-eb5e73005e37/n/cud-na-kirkucie)
/o-1305019/n/dziadowski-wychowanek)
/3b1d59750768edc9e0a0c4de213a60e4/n/froim-zajac)
/o-1305202/n/nowele-i-obrazki)
/o-1305204/n/pan-sedzia)
/o-1305209/n/przez-rozowe-szkielka)
/o-1305217/n/z-antropologii-wiejskiej)
/o-1305573/n/z-pola-i-z-bruku)
/7050b98bafce3b8f0794abee1293ca11/n/zajac)
/o-1305577/n/zona-z-jarmarku)
