Z antropologii wiejskiej

Z antropologii wiejskiej to zbiór szkiców przedstawiających życie na XIX-wiecznej wsi we wszelkich jego aspektach. Mamy tu rzetelne opisy przyrody i krajobrazów wiejskich, ale i charakterystyki najrozmaitszych typów ludzi, cały przekrój społeczny ówczesnej wsi – i bogaci gospodarze, i karczmarz, i Żydzi, i pisarz gminny, i ksiądz, i sołtys; a wszyscy połączeni więziami zależności, współpracy, współżycia. Szaniawski przedstawia wieś żywym, zrozumiałym, nierzadko dowcipnym językiem.
Klemens Szaniawski (1849–1898) powszechnie znany jako Klemens Junosza powieściopisarz, nowelista i felietonista polski. Uczył się u pijarów w Łukowie, następnie w Siedlcach, ale ze względu na trudną sytuację materialną szkoły nie ukończył. Kilka lat pracował w izbie obrachunkowej w Lublinie. Potem zamieszkał w Warszawie, gdzie zajął się pracą literacką i dziennikarstwem. Pracował w redakcjach „Echa”, „Wieku”, „Wędrowca” oraz „Biblioteki Dzieł Wyborowych”. Publikował także w „Gazecie Lubelskiej” i „Kalendarzu Lubelskim”. Literacko zadebiutował w czasopiśmie „Kolce” w 1874 roku. Zwykle pisywał małe formy prozatorskie: nowele, opowiadania, obrazki, szkice. Chętnie i trafnie opisywał środowiska chłopskie, drobnoszlacheckie, ale także mieszczan i Żydów warszawskich i lubelskich. Spośród jego utworów można wymienić: Rolę (1884), Pana sędziego (1887), Cud na kirkucie (1888), Szpadę Hamleta (1894), Obrazki szare (1890), Fotografie wioskowe (1895), Na zgliszczach (1898), Dworek przy cmentarzu (1900).
Obecne wydanie książki zostało przygotowane przez firmę Inpingo w ramach akcji „Białe Kruki na E-booki”. Utwór poddano modernizacji pisowni i opracowaniu edytorskiemu, by uczynić jego tekst przyjaznym dla współczesnego czytelnika.