ks. Krzysztof Grzywocz
Zostań fanem autora:
× 1

ks. Krzysztof Grzywocz

Autor, zmarł w 2017 (żył 54 lata) 3 czytelników
7.8 /10
4 oceny z 3 książek,
przez 4 kanapowiczów
Urodzony 17 października 1962 roku w Polsce (Zabrze)
Krzysztof Grzywocz (zaginął 17 sierpnia 2017 w Alpach Lepontyńskich) – prezbiter diecezji opolskiej, egzorcysta diecezjalny, teolog, wykładowca teologii duchowości na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego.

Książki

Patologia duchowości Od niezdrowej religijności do dojrzałej wiary
Patologia duchowości Od niezdrowej religijności do dojrzałej wiary
ks. Krzysztof Grzywocz
7.5/10

Czy duchowość może szkodzić? Gdzie zaczyna się opętanie, a gdzie choroba? Czy myśli bluźniercze podsyłają nam demony? Czym różni się zwykły smutek od depresji? Ksiądz Krzysztof Grzywocza był nie...

Jak smakować życie
Jak smakować życie
ks. Krzysztof Grzywocz
8/10

To must have dla osób, które chcą doświadczać smaku życia i cieszyć się każdym dniem już teraz – nie za miesiąc czy rok. Treść książki pełna jest przydatnych wskazówek i opisów, które inspirują do le...

Na początku był sens
Na początku był sens
ks. Krzysztof Grzywocz
8/10
Seria: Biblioteka Więzi

Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowi...

Jak uprościć życie
Jak uprościć życie
Krzysztof Grzywocz

Zdarzyło Ci się kiedyś rozplątywać coś pogmatwanego: kable, sznurówki, a może włóczkę? Nic przyjemnego, prawda? Trzeba się trochę namęczyć, żeby dotrzeć do pierwszego węzła. Niektórzy poddają się, je...

Przeszkody w życiu duchowym
Przeszkody w życiu duchowym
ks. Krzysztof Grzywocz

Od zniewolenia do wolności Dlaczego wierzący musi znać i cenić swoją wartość? W jaki sposób spowiedź wpływa na nasze relacje z ludźmi? Jak uniknąć toksycznej relacji z kierownikiem duchowym? Jak...

Przesłonięte światło. Depresja, a życie duchowe.
Przesłonięte światło. Depresja, a życie duchowe.
ks. Krzysztof Grzywocz
Cykl: Zeszyty Formacji Duchowej, tom 33

Depresja jest dużym zagrożeniem, ale jednocześnie szansą. Wiele się można od niej nauczyć, ale tylko w klimacie szacunku, współczucia, modlitwy i zrozumienia. Osoby depresyjne to często ludzie o niezw...

Pójdźcie na miejsce osobne
Pójdźcie na miejsce osobne
ks. Krzysztof Grzywocz, ks. Jacek Prusak SJ

W jaki sposób samotność odsłania nam prawdę o nas samych i naszej relacji z Bogiem? Jak pokochać siebie, jeśli w życiu doświadczaliśmy odrzucenia? Jak ważne jest bycie samotnym w bliskiej relacji?...

W duchu i przyjaźni
2 wydania
W duchu i przyjaźni
ks. Krzysztof Grzywocz

Niniejsza księga pamiątkowa zawiera sześć z siedmiu konferencji prowadzonych przez ks. Krzysztofa w ramach weekendowych sesji w Centrum Formacji Duchowej w Krakowie. „W duchu i przyjaźni" jest właśnie...

Wartość człowieka
Wartość człowieka
ks. Krzysztof Grzywocz

Kiedy świat mówi do nas, że "jesteśmy coś warci", dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek "jeśli", głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlate...

Wybrane na drogę
Wybrane na drogę
ks. Krzysztof Grzywocz

Wybrane na drogę to zbiór tekstów ks. Krzysztofa Grzywocza poświęconych formacji i życiu chrześcijańskiemu. Niniejsza książka jest owocem próby zebrania wybranych artykułów ks. Krzysztofa, jakie były ...

Cytaty

Dojrzałość osobowości polega na umiejętnym utrzymywaniu tego paradoksalnego napięcia między światem obiektywnym a subiektywnym. Dojrzałość podtrzymuje to napięcie: wolność i posłuszeństwo, dziecięctwo i męstwo. Niedojrzałość polega zaś na tym, że się w tym napięciu ucieka na jeden biegun, ignorując drugi.
Choć dla wielu z nas to niełatwe, w naszym odpoczynku powinno być także miejsce na uwolnienie od działania. Ten obszar naszego życia również jest sensowny - sensownie jest poświęcić czas na niedziałanie. Mam wrażenie, że sensownie działa ten, kto potrafi sensownie nie działać. Warto pielęgnować w sobie przeświadczenie, że jestem wartościowy również wtedy, gdy nie działam.
Pani i ja, każdy człowiek, jest jak duża bryła pięknego i drogocennego marmuru. Każdy z nas musi z tej bryły wyrzeźbić swoją postać. Wiele fragmentów marmuru musi odpaść. Czasem ludzie nie mogą pogodzić z tą stratą - rzeczywiście bywa, że chodzi o piękny, duży kawał marmuru i wydaje się nam, że jest on zbyt cenny, żeby stracić. Jednak człowiek, który nie potrafi zdobyć się na wyrzeczenie, nigdy też w pełni nie wyrzeknie siebie - nigdy nie będzie miał swojego kształtu, nie będzie sobą.
Dążenie do doskonałości jest czymś naturalnym i dobrym wówczas, kiedy oznacza pragnienie stawania się lepszym od samego siebie. Jeżeli ktoś jednak dąży do doskonałości po to przede wszystkim, żeby być lepszym od innych, to w istocie uprawia konkurencję - ma wielkie szanse po temu, aby stać się raczej gorszym, a nie lepszym

Komentarze