Osamu Dazai
Zostań fanem autora:

Osamu Dazai

Autor, zmarł w 1948 (żył 39 lat) 48 czytelników
7.7 /10
47 ocen z 8 książek,
przez 37 kanapowiczów
Urodzony 19 czerwca 1909 roku w Japonii (Kanagi, Prefektura Aomori)
Prozaik japoński, przedstawiciel nurtu dekadenckiego. Był autorem pesymistycznych utworów, w których poruszał problemy zubożałej arystokracji i inteligencji japońskiej. Do najbardziej znanych jego dzieł należy powieść Shayō (Zmierzch 1947) oraz opowiadania: Omoide (Wspomnienia, 1933), Dōke-no hana (Perły błazenady, 1935) i Ningen shikkaku (Zatracenie, 1948).

Jego dzieła naznaczone są dramatycznymi osobistymi doświadczeniami. Pisarz w trakcie tworzenia swoich utworów chętnie korzystał z elementów własnej biografii. Dazai uważany jest za jednego z czołowych przedstawicieli gatunku określanego mianem shishōsetsu lub watakushi-shōsetsu (私小説), czyli "powieści o sobie".




Książki

Zmierzch
3 wydania
Zmierzch
Osamu Dazai
7.4/10

Autor powieści Zmierzch (Shayo, 1947), Dazai Osamu, jest legendą literatury japońskiej XX wieku. Od swej samobójczej śmierci w 1948 roku stał się obiektem kultu jako idealizowany buntownik i libertyn,...

Zatracenie
4 wydania
Zatracenie
Osamu Dazai
8.2/10

Osamu Dazai (1909–1948) jest jednym z najwyżej cenionych, a zarazem najpoczytniejszych pisarzy japońskich swego pokolenia. Polscy czytelnicy poznali go dzięki przekładom kilku opowiadań, a także powie...

Ballada o Narayamie
Ballada o Narayamie
Yasunari Kawabata, Shūsaku Endō, Osamu Dazai, Jun’ichirō Tanizaki ...
7.7/10

Opowieści niesamowite z prozy japońskiej. Wybór, przekład i przypisy: Blanka Yonekawa 1. Koizumi Yakumo, Przygoda kupca 2. Koizumi Yakumo, Opowieść przy wtórze lutni 3. Koizumi Yakumo, Zdrowy rozsąde...

Uczennica
Uczennica
Osamu Dazai
7.1/10
Cykl: Skarby Orientu, tom 18
Seria: Skarby Orientu

Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Szybko jednak zyskała rozgłos – przede wszystkim dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem móg...

Liście
Liście
Osamu Dazai
7/10

Snuję opowieść, nęcąc czytelnika, uspokajając go, czasem oczywiście strasząc i zadziwiając, a gdy pomyślę: „Ha, idealny moment!", nagle usuwam swoją postać, rzucając kilka słów o pozornie głębokim zn...

Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945–1975
Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945–1975
Osamu Dazai, Shūsaku Endō, Yasushi Inoue, Takeshi Kaikō ...
7.5/10

Antologia opowiadań japońskich z lat 1945–1975. - Abe Kōbō, Żołnierz ze snu - Dazai Osamu, Mój mąż, Villon - Endō Shūsaku, Młodsza siostra - Fukazawa Shichiro, Bracia Murashō - Hirabayashi Taiko, Lud...

Irys. Opowiadania japońskie
Irys. Opowiadania japońskie
Osamu Dazai, Masuji Ibuse, Ryūnosuke Akutagawa, Fumiko Hayashi ...
7/10

Tom ukazuje stare tradycje literackie i próby najnowsze, ukształtowane pod wpływem literatury europejskiej. 1. Shiga Naoya, Seibei i tykwy 2. Shiga Naoya, Zbrodnia Hana 3. Nakashima Ton (Nakajima At...

Owoce wiśni
Owoce wiśni
Osamu Dazai
10/10

Owoce wiśni tworzy szesnaście opowiadań, wybranych spośród najpoczytniejszych w twórczości Osamu Dazaia. Pisarz nie wychwala w nich takich skarbów „japońskości”, jak ceremonia parzenia herbaty czy te...

Goodbye i wybrane opowiadania
Goodbye i wybrane opowiadania
Osamu Dazai

Tajima Shūji, przystojny redaktor bogacący się na czarnym rynku powojennego Tokio, ma jeden problem – zbyt wiele kochanek, z którymi na dodatek chce się rozstać. Tylko jak sprawić, by zgodziły się wy...

Otogizōshi. Księga japońskich opowieści
Otogizōshi. Księga japońskich opowieści
Osamu Dazai
Cykl: Skarby Orientu, tom 19
Seria: Skarby Orientu

Fascynująca interpretacja tradycyjnych opowieści japońskich osadzona przez autora w realiach II Wojny Światowej. Uniwersalne historie o uczuciach i zmaganiach z losem opowiedziane są w ciekawy, intryg...

Serie i Cykle

Cytaty

Sam tytuł nie czyni jeszcze człowieka arystokratą. Niektórzy ludzie bez tytułu, lecz obdarzeni naturalną klasą, są wspaniałymi arystokratami.
Uczu­cie za­sy­pia­nia jest dziw­ne. Jakby karaś albo wę­gorz szar­pał za żyłkę, albo coś cięż­kie­go, jak ołów, cią­gnę­ło na lince moją głowę; ja za­pa­dam w sen, wtedy linka się tro­chę po­lu­zo­wu­je.
Czy w pięk­nie jest ja­ka­kol­wiek treść? Czy­ste pięk­no nie ma żad­nych zna­czeń ani zasad mo­ral­nych.
Twarz to obcy. Funk­cjo­nu­je zu­peł­nie bez związ­ku z moim sa­mo­po­czu­ciem, smut­kiem i cier­pie­niem, żyje sobie nie­za­leż­nie.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl