Tadeusz Jabłoński

Tadeusz Jabłoński – polski dziennikarz i pisarz, posługujący się często pseudonimem Paweł Dzianisz.

Z urodzenia Wielkopolanin, do 1945 przez większość czasu mieszkał z rodziną w Śremie. Od 1945 studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1946-1969 był związany z Bydgoszczą. W latach 1945-1946 był dziennikarzem „Polski Zachodniej”, w latach 1946-1959 redaktorem sportowym, publicystą w dziale kulturalnym i sekretarzem redakcji bydgoskiego „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”. Od 1951 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W latach 1959-1969 był sekretarzem redakcji bydgoskiego „Dziennika Wieczornego”. W 1965 ukończył studium ekonomii i organizacji turystyki w Warszawie. Od 1969 związany był z Gdańskiem. W latach 1969-1981 był zastępcą sekretarza redakcji (później sekretarzem) i kierownikiem magazynu niedzielnego „Głosu Wybrzeża”, w latach 1976-1980 był społecznym redaktorem naczelnym rocznika Polskiego Związku Żeglarskiego „Świat Żagli”. W 1982 przeszedł na wcześniejszą emeryturę, jednak kontynuował pracę dziennikarską. W latach 1989-1991 był związany z „Tygodnikiem Gdańskim”. W latach 1991-1994 był sekretarzem redakcji „Dziennika Bałtyckiego”. Współpracował z „Gwiazdą Morza”, „Pielgrzymem” i „Pomeranią”. Publikował cykle felietonów, szkice literackie, eseje, reportaże historyczne, biografie, przewodniki turystyczne, powieści i opowiadania.

Był autorem ponad 20 publikacji książkowych, m.in.: Pierwszy wiatr (1979), opowiadań Pochyl się do kolan brzozy: opowieści wędrownicze (1974), Nadbałtyckie spotkania (z Anną Kościelecką, 1989), Przeleciał anioł (2007), Wokół Conrada (2008).

Był również żeglarzem i wspinaczem. Był założycielem polskiego Bractwa Kaphornowców (1974) oraz pomysłodawcą (wraz z Kazimierzem Kołodziejem i Zenonem Gralakiem) ustanowienia prestiżowych nagród żeglarskich: Rejs Roku i Srebrny Sekstant (1970). Inicjator sprowadzenia w 1971 na Westerplatte prochów majora Henryka Sucharskiego (dowódcy obrony Westerplatte we wrześniu 1939), sprowadzenia prochów Bernarda Chrzanowskiego na cmentarz oksywski (1986), a także budowy pomnika pisarza Josepha Conrada w Gdyni (odsłoniętego w 1976). Był również pomysłodawcą tablicy pamiątkowej Jana Kanapariusza, pierwszego kronikarza Gdańska, na ulicy jego imienia (2009).
Jest pochowany na gdańskim Cmentarzu Srebrzysko (rejon VII, taras IV-skarpa-11).