Okupację spędził w Warszawie. W czasie powstania warszawskiego ukrywał się z matką w piwnicach. Po wojnie Grochowiak powrócił do Leszna, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej i gimnazjum (obecnego I Liceum Ogólnokształcącego)[1]. Po zdanej maturze rozpoczął studia polonistyczne w Poznaniu, które przerwał po kilku tygodniach. Potem zamieszkał we Wrocławiu. Tam pracował początkowo we „Wrocławskim Tygodniku Katolickim”. Do Warszawy przeniósł się w roku 1955, mieszkał w dzielnicy Praga-Północ, przy ul. Stalowej 2. Początkowo pracował w Instytucie Wydawniczym „Pax”, następnie w redakcjach „Za i przeciw”, dwutygodnika „Współczesność”, tygodników „Nowa Kultura” i „Kultura”, „Poezji” i „Miesięcznika Literackiego”.
Zmarł z powodu powikłań choroby alkoholowej.
Fot. autorstwa CAF – Sokołowski - Trybuna Robotnicza – Magazyn Niedziela, 11, 12 IX 1976, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=101268647