Włodzimierz Maciąg – polski filolog polski, profesor nauk humanistycznych (1983), nauczyciel akademicki; historyk literatury, krytyk literacki, powieściopisarz.
Był synem Jana Maciąga, legionisty, zawodowego oficera i nauczycielki Eugenii z Jabłońskich. Uczył się w szkole średniej w Lublinie, a w czasie wojny na tajnych kompletach. W 1943 roku wstąpił do AK. Od 1944 roku mieszkał w Kolbuszowej skąd, po wkroczeniu Armii Czerwonej, został z innymi żołnierzami AK, wywieziony do obozu w Borowiczach w obwodzie nowogrodzkim w Rosji.
Był synem Jana Maciąga, legionisty, zawodowego oficera i nauczycielki Eugenii z Jabłońskich. Uczył się w szkole średniej w Lublinie, a w czasie wojny na tajnych kompletach. W 1943 roku wstąpił do AK. Od 1944 roku mieszkał w Kolbuszowej skąd, po wkroczeniu Armii Czerwonej, został z innymi żołnierzami AK, wywieziony do obozu w Borowiczach w obwodzie nowogrodzkim w Rosji.
Do Polski powrócił w 1946, zdał maturę i podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1950 uzyskał magisterium i przez rok pracował jako nauczyciel w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie. W 1948 ożenił się z Danutą Bialicką, z którą rozwiódł się w 1954[3]. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.
/af678123-0a8f-4b28-b2d4-b2e5ebdad628/n/zarys-dziejow-literatury-polskiej)
/o-76409/n/autorzy-naszych-lektur-szkice-o-pisarzach-wspolczesnych)
/40709956-7d7a-4165-ad96-3621f4c20323/n/godzina-dla-adama-wspomnienia-o-adamie-wlodku)
