- Gdziekolwiek będę, gdy tylko zawołam jego imię, wszędzie mnie usłyszy. Tak mi powiedział. To geniusz... Nie należy Raoul, sądzić po pozorach. To nie jest człowiek, który zamieszkuje pod ziemią dla kaprysu. On robi rzeczy, których nikt inny nie potrafiłby zrobić, zna się na sprawach, o których normalni ludzie nie mają pojęcia.
Rozdział XIV "Mistrzowska sztuczka mistrza zapadni" s. 197
Pochodzi z książki:
Upiór Opery
19 wydań
Upiór Opery
Gaston Leroux
8.2/10

Powstały w 1909 „Upiór opery” to jedna z najsłynniejszych gotyckich powieści grozy. Historia Erica – zdeformowanego, genialnego kompozytora żyjącego w podziemiach paryskiej opery, nieszczęśliwie zako...

Komentarze