“Oto ona - powiedział Beckman. - Tajemnicza granica między rzeczywistością a fantazją... Bo każdy z nas ma taką skrzynkę, taką mroczną komorę, w której chowamy to, co przebiło nam serce. Jest tam przyczyna wszystkiego, co robimy, wszystkich naszych dążeń, wszystkich ran, jakie zadajemy swemu otoczeniu. A gdyby ją otworzyć, czy coś byśmy uwolnili? Nie. Bowiem tym niezdobytym więzieniem o niemożliwym zamku jest nasz własny umysł.”