“Po­sta­ram się, Rosa. Ale za­wsze byłem uczu­lo­ny na in­spi­ru­ją­ce prze­mó­wie­nia Ehr­lich­ma­na. A także na jego aka­de­mic­kie wizje. Wy­wo­łu­ją u mnie astmę, na którą nawet nie je­stem chory. Nie umiem prze­wi­dzieć, co będę jeść na obiad, a co do­pie­ro, jakie stop­nie moi ucznio­wie do­sta­ną za rok od teraz.”