Poemat sławi epikurejski materializm. Zawiera pełne pasji wypowiedzi o wierzeniach religijnych; to one, zdaniem autora, stanowią przyczynę wielu nieszczęść, rodzą bowiem fałszywe lęki, dziwaczne wyobrażenia, złudne nadzieje, nakłaniają do zbrodni. A przecież Lukrecjusz piszący w I wieku p.n.e. nie znał jeszcze zjawiska fanatyzmu religijnego. Zresztą w ogóle nie znano go w starożytności, jak tu być fanatykiem, przyjmując istnienie wielu bogów?
Został dodany przez: @Vemona@Vemona
Pochodzi z książki:
Spotkania z Petroniuszem
2 wydania
Spotkania z Petroniuszem
Aleksander Krawczuk
8.2/10

Petroniusz, najciekawsza postać „Quo vadis”, arbiter elegantiae czasów Nerona, wykształcony i przenikliwy. Profesor Krawczuk zetknął się z nim już w młodości – podczas wojny Petroniuszowy „Satyrikon” ...

Komentarze