Siedem króliczków na łące mieszkało,
Lecz braku marchewek nie mogły znieść.
Chwilkę nad życiem swym podumały,
A potem było ich tylko sześć.
Sześć króliczków żarło marchewki,
Lecz każdy chciał więcej mieć.
Chwilkę nad życiem swym podumały,
A potem było ich tylko pięć.
Pięć króliczków bawiło się świetnie,
Lecz głód je wygnał z podwórka.
Chwilkę nad życiem swym podumały,
A potem została ich czwórka.
Cztery króliczki przysięgły sobie,
Marchewkowego skarbca zdobyć podwoje.
Chwilkę nad życiem swym podumały,
I już zostało ich tylko troje.
Trzy króliczki szły łapka w łapkę,
A każdy przeżyć bardzo się starał.
Chwilkę nad życiem swym podumały,
I pozostała ich tylko para.
Ostatnie króliczki nieszczęście spotkało,
Gdyż jeden zmysły całkiem utracił.
Chwilkę nad życiem swym podumały.
I jak dwa były... Tak dwa zostały.
Został dodany przez:
SZ
@Szymon
Pochodzi z książki:
Necrosis. Przebudzenie
7 wydań
Necrosis. Przebudzenie
Jacek Piekara
8/10

Wydanie 2. "Potężni czarodzieje, ocaleli z dawnego pogromu, podobni już bardziej bogom niż ludziom, wstają z długiego letargu. Zmęczeni i osłabieni, ale pełni sprytu, mądrości i zwierzęcej chęci prze...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl