“stał na progu i sły­szał, jak roz­pacz prze­le­wa się przez mi­łość jego życia. Naj­bar­dziej na świe­cie pra­gnął wziąć ją w ra­mio­na i ukoić ten ból, nie­ste­ty ura­żo­na duma mu na to nie po­zwo­li­ła.”