“Tak właśnie zachowywali się ludzie: zostawiali sobie nawzajem wiadomości, wciśnięte między karty książek lub wyrzeźbione w kamieniu. Jakby wyciągali rękę poprzez czas, licząc na to, ze jakaś inna, widmowa dłoń odpowie na to wezwanie. Ludzie nie żyli wiecznie. Mogli tylko mieć nadzieję, że ich dzieła przetrwają.”