To, że miesz­kam z in­ny­mi, nie zna­czy, że je­stem z nimi bli­sko. To, że z nimi roz­ma­wiam, nie zna­czy, że mówię to, co chciał­bym po­wie­dzieć. Ani że im ufam. Po pro­stu ży­je­my obok sie­bie. Cza­sa­mi przy nich czuję się jesz­cze go­rzej, niż gdy je­stem sam. Wtedy cho­dzę do lasu.
Został dodany przez: @SylwiaW@SylwiaW
Pochodzi z książki:
Obiata. Antologia słowiańska
Obiata. Antologia słowiańska
Silke Brandt, Aleksandra Dobies, Krzysztof Dzieniszewski, Grzegorz Gajek ...
7.5/10

Kolejna odsłona antologii słowiańskiej, ukazująca wierzenia i obrządki zarówno w przeszłości, jak i we współczesnym kontekście. Szesnaście opowiadań zabierze Czytelnika do świata grozy i magii peł...

Komentarze