“"Zaciskam zęby na poduszce i łamię
własną obietnicę. Zaczynam płakać.
Nie nad sobą. Płaczę nad Hardinem,
chłopcem, który nie wie jak traktować ludzi,
na których mu zależy, chłopcem,
który ma koszmary, gdy nie śpię z nim,
ale który powtarza, że mnie nie kocha.
Chłopcem, któremu naprawdę trzeba przypomnieć,
co to jest samotność"”