Jak pisać - o bohaterze

"Pokaż bohaterów w sposób realistyczny.

Najpierw opisz pierwsze wrażenie: „słodka rudowłosa cizia”, „kawał chłopa powłóczącego nogami”, „mała, tajemnicza kobietka w ogromnym kapeluszu z piórami, o którym ludzie będą pamiętali o wiele dłużej niż o niej samej”.

Dlaczego?

Ponieważ większość z nas w ten właśnie sposób widzi ludzi. Nie zwracamy w ogóle uwagi na szczegóły, dopóki dana osoba i (lub) dany szczegół nie zaczną być dla nas istotne.

To samo podejście należy zastosować, pisząc.

Najbardziej poręcznym narzędziem pomagającym uchwycić pierwsze wrażenie jest nasz stary przyjaciel – istotny szczegół.

Skoncentruj opis na czymś, co bardzo rzuca się w oczy, tak jak robi to karykaturzysta, rysując jakąś osobistość. Duże uszy, krzywy zgryz, wydatny brzuch, zadarty nos – to bardzo przydatne cechy, na których można się skupić.

Mało tego, jeśli na początku nie zwrócimy uwagi na takie szczegóły, mogą nam one przysporzyć wielu problemów później, kiedy czytelnik odkryje, że dziewczyna, którą uważał za drobną i bardzo ładną w rzeczywistości jest wysoka, potężna i ma ziemistą cerę.

Wiele postaci, zwłaszcza tych pobocznych, wymaga jedynie krótkiego opisu, etykietki. Pozostałych bohaterów można tworzyć w miarę postępowania opowieści, dodając więcej szczegółów, jeśli opisywana sytuacja tego wymaga.

Z drugiej strony istnieją okoliczności, w których konieczny jest opis bardziej szczegółowy niż tylko ogólne wrażenie. Dzieje się tak, gdy inny bohater bardzo pragnie ocenić daną postać. Na przykład: mama Sonny’ego spotyka po raz pierwszy dziewczynę którą jej syn zamierza poślubić. Jednak nawet w takiej sytuacji należy pamiętać o umiarze."

Powyższy fragment pochodzi z książki "Warsztat pisarza. Jak pisać, żeby publikować." - Dwight V. Swain
Pasja Pisania

Święta racja. Rady pierwsza klasa, w końcu często , gęsto książki kocha sie za ich bohaterów.
Nic, tylko brać się za pisanie :-)

Bardzo ciekawe i bardzo trafne. Niezwykle trudno jest stworzyć bohatera który jest emocjonalnie pełny i mówiąc in inglisz "alive and kicking". Moi bohaterowie to niestety w większości marionetki i pustaki bo sprawia mi kłopot osiągniecie efektu empatii bez zbędnego patosu. Kolejnym problemem pisarskim są powtórzenia oraz smętność opisów.