Poemat dla kanapy

Kanapowicz
- super człowiek,
mu do szczęscia trzeba mało:
książka, fotel no i jadło.

Wsiądźmy wszyscy razem w czerwień
fotelika lub kanapy
teraz już naprawdę nie ma barier
między jawą a fantasy.

Nie wiem czy one się tak łączą te moje mini wierszyki, więc jakby co to są dwa ;-).

Kanapo!
Ty kusisz
relaksujesz
masz mięciutkie poduszki.

Kanapo!
Wtulam się w ciebie
i przeżywam historie.
Smutne, wesołe,
ważne że książkowe.

Kanapo!
Dziękuję za wszystkie piękne momenty!
Czekam na więcej,
pozdrawiam,
Czytelnik. :)

Witam
Nakanapie baju baju
Nakanapie jest jak w raju
komiksy i fantastyka
literaturę też tykam.

Porozmawiam z autorami
fascynuję konkursami
rady potrzebuję, mam
z Nakanapie ot ja Pan.

Nakanapie portal gratka
wciąż powtarza moja babka
choć nie dowidzi lustruje
w nakanapie się lubuje.

Zasiada też z nami mąż
chociaż brak mu czasu wciąż
jednak kusi go Kanapa
zatem gość z niego nie gapa.

Zaprosiliśmy sąsiada
żona kwęka, biada biada
ponieważ zakochał się
w Nakanapie mówić śmię.

Ciocia chociaż się krępuje
wujka, gdyż on ją strofuje,
też w Kanapie zakochała
tutaj najlepiej się czuje.

Synek, kuzyn, koleżanka
dość, przepełniła się miarka,
jedno powiem jest nas dużo
wszyscy tu biegniemy z różą...

o kurczę ale się rozpisałyście, super wam to wyszło :D

Ileż my tu mamy ukrytych talentów :)
Ktoś jeszcze? Ktoś jeszcze?

o żesz ale wierszy :P ja niestety nie mam weny :D jak coś wymyśle to napisze :))

Załoga na statku?

Mimo że tu zapadła cisza
już ekipa do biegu rusza
Znów stworzymy wierszy wstęgi
poemat tu powstanie tęgi ;)

;)

taak :D

W świat fantazji mnie przenosisz
I na duchu też podnosisz
Jesteś cała czerwoniutka
Oczywiście i mięciutka

więcej potem, jestem w szkole ;)

Nawet kiedy jestem w szkole
belfer rady dac nie może
Na kanapie piszę wiersze
Już mi nic nie dopomoże ;)

Bardzo fajne wiersze :D aż miło się czyta :)

super wiersze:)) zazdroszczę wam takiego talentu:))

Coś ucichły poematy
Schować mogły się do szafy
Lecz nie o tym meblu rozmawiamy
Tu Kanapę podziwiamy.
Mebel nasz ten tak mięciutki
I do tego czerwoniutki.
Oprzeć się nie jestem w stanie
Przysiąść muszę zdecydowanie.
Już książki są tuż, tuż
Kanapa ta, no cóż
Przyznać muszę znów
Pochłonęła mnie, szkoda słów.
To już jest uzależnienie!
Lecz ja to uzależnienie
bardzo sobie cenie. :D

Coraz częściej się na tym łapię
zamiast prać, sprzątać i gotować,
leżę z książką na kanapie:)

Hehe dobre :D

Naszym poetom smykałka odeszła
a chęć pisania wierszy przeszła
Zbierzmy się za pas
Kanapa czeka na nas :)

Co tu tak cicho? Już nikt poematów dla Kanapy nie pisze? :D

O nie, Panowie i Panie!
To nie zwykłe zaniedbanie
W pracy czas nastał zajęty,
aż mi idzie prosto w pięty...

Chowają pod zagłówkami ;)