Kanapa w książkach

"Lekarz siedział na skraju kanapy, pochylony do przodu, i sprawiał wrażenie, jakby lada moment miał wypluć na kolana połowę płuca."

"Napalić solidnie w kominku i rozłożyć się wygodnie na kanapie w salonie."

"- Nawet mi nie mów; najpierw zjesz, a później zaśniesz na kanapie, oglądając "Sześć stóp pod ziemią"."

"Jej obrzmiałe ciało wciśnięte w kanapę przed telewizorem."

"W atelier stała wysłużona kanapa z sosnową ramą i różowo nakrapianym obiciem."

"Kanapy, dywan, ściany; wszystko w bieli."

Asa Larsson - "I tylko czarna ścieżka"

"Jego gabinet - jeśli tak można nazwać niewielki pokój z wyeksploatowaną kanapą, drewnianym stołem, dwoma fotelami, wysokim regałem na książki i biurkiem z komputerem - znajdował się na końcu korytarza."

"Ostatecznie spoczął na niewielkiej kanapie obitej skajem, który zdążył już popękać."

Robert Cichowlas - "Szósta era"

"Na środku stała potężna kanapa, na której kłębiła się śnieżnobiała pościel, pod ścianą - olbrzymi telewizor LCD, i to w zasadzie było wszystko."

"Mężczyzna sięgnął do spodni, które leżały obok kanapy, i wyjął paczkę papierosów."

"Woźniak przysiadł na korytarzu na jednej z kanap stojących przy recepcji i zabrał się do roboty."

Dariusz Rekosz - "Siostrzyczka"

"Obie siedziały na kanapie, majtały nogami i popijały herbatę, którą dla nich zrobił przed chwilą."

"Każdego dnia przyrzekał sobie, że wymieni meble, ale stare, zbyt miękkie dla niego kanapy i fotele do tej pory stały w wielkim pokoju biurowym."

"Zdenerwowana Aneta zerwała się z kanapy i wyciągnęła z szafy płaszcz."

"Zatrute pióra - antologia kryminału" Gaja Grzegorzewska i in.