Opinia na temat książki Piętno

Czy komuś jeszcze trzeba przedstawiać "Piętno"? Nie sądzę.
.
Policyjne kryminały zaczęły pojawiać się na moich półkach dzięki zupełnie obcym ludziom, którzy dziesięć lat temu, pod zupełnie anonimową dominikańską palmą, pożyczyli mi książkę Harlana Cobena. Później, że uwielbiam niekończące się opowieści, moim czasem zawładnęła porucznik Eve Dallas z serii In death. A teraz z dziką satysfakcją daję się przerobić na mielonkę Igorowi Brudnemu.
.
Przyznam szczerze, kończąc "Piętno" zastanawiałam się co trzeba mieć w głowie, żeby w tak wycyzelowany sposób stworzyć fabułę, po której człowiek ma koszmary. A później doszłam do wniosku, że to nieistotne, pod warunkiem, że dostanę więcej takich makabrycznych historii rodem z horroru. @przemyslawpiotrowski użył w tej książce magii realizmu. Bez lukrowania, koloryzowania, z okrutną precyzją przedstawił zbrodnie, które mrożą krew w żyłach. Zastawił na czytelnika genialną pułapkę fabularną i stworzył bohaterów z krwi i kości. Opisy zbrodni, są tak realistyczne, że najlepiej czytać tę książkę z pustym żołądkiem. A wszystko to okraszone kontrowersyjną historią pedofilii wśród księży. Absolutny majstersztyk! Z marszu zabieram się za "Sforę" i mam nadzieję, że #zielonagóra znów stanie się areną skomplikowanej zbrodni!