A gwiazdy niech płoną

,,Przykładam rysunek do szyby. Kartka przybiera dziwnie wyblakły, biały kolor. Przyglądam się skulonemu, przerażonemu Alowi. Dotykam opuszkami palców napisu: ,,Pomóż mi". ,,Pomóż mi". A może Al miał kłopoty, a ja się ich nie domyślałem?"

Niewyobrażalnie piękna. Cudna, w najgorszym momencie życia, kiedy była szansa, byśmy mogli komuś pomóc, ale tego nie zrobiliśmy. Śmierć rodzeństwa zawsze bywa dramatyczna. Tym bardziej zagadkowa, która stała się nagle. Do tego list w którym jesteśmy proszeni o pomoc...

Ciężko mi o takich książkach pisać, bo przepełnia je niewyobrażalny ból i tęsknota. Bohater obwinia siebie o wszystko, gdyż poprzez tą wiadomość ujrzał wszystkie sytuacje, kiedy faktycznie on potrzebował pomocy. Natychmiast przypomina sobie, że w tamtym momencie brat do niego dzwonił. Tylko on nie odebrał telefonu...
Od tego momentu stara się zrobić co może, by poznać prawdę. By dowiedzieć się dlaczego Al postanowił odebrać sobie życie. W końcu rodzina i znajomi wręcz zazdrościli mu wszystkiego. Dlaczego więc to zrobił. Co go skłoniło do tak drastycznych kroków?
To, czego się dowie, będzie potworne. Wpłynie na nasze życie i będzie stawać przed oczami. Niemal uwieczni się jak uczucie porażki, które w sobie nosimy.
Książka ukazuje najważniejsze sprawy, które często są zamiatane pod dywan. W wielu szkołach dochodzi do przemocy nie tylko fizycznej, ale i psychicznej. Nauczyciele to widzą, ale zwalają na próby dorastania, zwyczajne konflikty towarz...

"A gwiazdy niech płoną" to szalenie ważna, mądra i poruszająca książka. Choć wydana z myślą o nastolatkach, jest pozycją obowiązkową dla każdego rodzica.
Nękanie, przemoc psychiczna i fizyczna. Takie atrakcje zapewnia młodzieży szkoła i nie ma co się burzyć, że książka jest fikcją. Taka jest prawda. Myślę, że w obecnych czasach dzieciaki mają zdecydowanie trudniej niż przed erą internetu. Upodlenie nie ma końca kiedy zostaje nagrane i wrzucone do sieci. A tam nic nie ginie.
Ta książka to opowieść o chłopcu, który stracił brata w potworny sposób. Żałoba po bliskim odbierającym sobie życie jest wyjątkowo trudna, jednak Nathan znajduje w sobie siłę, by poznać prawdę o tym, co popchnęło Ala do tak dramatycznego kroku.
.
To z jednej strony piękna i pełna wrażliwości historia o życiu tych, którzy zostają, a z drugiej strony obraz dramatu na jaki narażeni są nastolatkowie. Jest mi niezmiernie trudno i niewygodnie w serduchu, bo sama ma dzieci, które niebawem będą nastolatkami. Pozostaje jedynie refleksja nad tym co zrobić, by kochać i chronić.

Ostatnio nie często sięgam po młodzieżówki, bo chyba już wyrosłam z nastoletnich problemów. Jednak ta książka, mimo że skierowana do konkretnej grupy wiekowej, porusza trudny i uniewersalny temat.

Jest to powieść ciężka emocjonalnie. Wzruszajaca, ale również wywołująca gniew na system, na ludzką naturę, na objętność. Samobójstwa wśród nastolatków stały się niestety powrzechne. Wśród fali hejtu i niezrozumienia, kreowania przekłamanej rzeczywistości, ciężko jest być sobą. I o tym pisze autorka. Ta książka jest napisana prosto z serca. Osobista. Dotyka realnych problemów, realnych zagrożeń. Jest to lektura, którą powinni przeczytać rodzice i nauczyciele, by wreszcie przestać bagatelizować trudności z jakimi boryka się dzisiejsza młodzież.

Świetnie napisana, niedająca się odłożyć i z przekazem. Taka jest ta powieść. Musicie przeczytać.