Administrowanie w lotnictwie polskim 1926-1939 mieniem państwowym w warunkach postępu technicznego

Powodem podjęcia próby zrekonstruowania etapów administrowania lotniczymi zbrojeniami w Polsce w okresie 1926-1939 była hipoteza, iż funkcjonowanie kompleksu lotniczo- przemysłowego II RP stanowiło niezwyczajny ciąg strategiczny nacechowany skupieniem ambicji, wiedzy i odwagi aktorów sceny polskich przygotowań obronnych. Tym samym reprezentować powinno warte wyeksponowania zalety ponadczasowego, sprawnego systemu działania o dużym poczuciu odpowiedzialności za dobro sprawy publicznej. Chociaż więc wydarzenia te należą już do przeszłości, to pogłębione spojrzenie na ówczesne procesy administrowania mieniem dowodnie wykazuje, iż osiąganie oczekiwanej jakości procesów administrowania mieniem (czy tylko państwowym?) możliwe jest tylko przy zachowaniu zasad dziś uznawanych za podstawowe. Przede wszystkim konieczności harmonizowania wzniosłych ideałów konstytucji z realnie posiadanymi zasobami, należytego reagowania na nacisk konkurencyjnego, obcego nadsystemu mogącego zagrażać naszym życiowym celom; odrzucenia korupcji, oczywistej niekompetencji oraz (lub) zbytniego optymizmu jako zmniejszających szanse na przetrwanie organizacji. Albowiem poprowadzić mogą – pomimo największych wysiłków świadczonych w nieoptymalnie wybranych sektorach – do gorzkiego końca...