Opinia na temat książki Alpiniści Stalina

Świat miał i ma świetnych alpinistów. Pomimo, że ogromna część z nich zginęła, dokumenty, publikacje i słowo o nich wciąż są żywe. Historia braci Abałakowów spisana jest po raz pierwszy. Francuski miłośnik gór postanowił utrwalić tę jakże fascynującą opowieść.

Opowieść o dwóch sierotach z jenisejskiej wioski, których miłość do gór i wspinaczki naznaczyła ich pokręcony los. Opowieść o braciach, których predestynacja została wyreżyserowana przez totalitaryzm. Opowieść o rodzeństwie żyjącym w kraju gdzie nawet góry były upolitycznione.

Cedric Gras w swym reportażu bardzo zwinnie wprowadza nas od samego początku w atmosferę oczekiwania. Podskórnie wiemy, że wydarzy się coś osobliwego. Autor zgrabnie łączy gatunki, sprowadzając literaturę faktu i suspens na wspólny tor, czym doskonale trzyma nas w napięciu do ostatniej strony.

W alpinizmie XXI w. jesteśmy przyzwyczajeni do nowoczesnych technologii, lekkiego i ergonomicznego sprzętu, zaangażowania sponsorów, ratowników i ciągłego kontaktu ze światem. Lata trzydzieste XX w. to głód wspinaczki i partyzanckie wyposażenie połączone z niemożliwym.

Młodzi marzyciele, w miejskich kurtkach, ze sztywnymi linami, niezgrabnymi czekanami, w zdeformowanych butach i lichych namiotach za zdobycie szczytu dla komunistycznej wspólnoty dostawali równowartość płaszcza.

Odwieczna rywalizacja Rosjan, nie tylko w sferze sportu, ale w wielu dziedzinach przemysłu i nauki spowodowała stratę wielu istnień ludzkich, szczególnie w stalinowskim ZSRR, gdzie życie człowieka nie miało większej wartości. Samo słowo „wspinaczka” brzmiało burżuazyjnie, musiała to być wspinaczka naukowa lub badawcza. Sowieci krzywili się na widok alpinistów z Zachodu, wspinających się tylko po to by ukochać swój głód.

Historię syberyjskich chłopaków słyszymy po raz pierwszy. Obydwaj są najbardziej znanymi i zasłużonymi rosyjskimi alpinistami. Młodzikami eksplorującymi swojsko bliskie sjenity i granity, wyznaczającymi najlepsze trasy dla przyszłych pokoleń. Organoleptycznie i boleśnie doświadczającymi nieodwzajemnionej miłości do bezwzględnej natury. Francuz słusznie pochylił się nad ich historią. Historią braci, których łączyła tylko miłość do gór. Bardzo dobry reportaż.