Austerlitz

Podczas drugiej wojny światowej pięcioletni Jacques Austerlitz trafia do Wielkiej Brytanii, gdzie adoptuje go rodzina walijskiego pastora. Gdy dowiaduje się o swoim żydowskim pochodzeniu, zaczyna rozumieć, dlaczego zawsze czuł się wyobcowany. Powrót do korzeni Austerlitz rozpocznie jednak dopiero po wielu latach. Zafascynowany architekturą dworców raz po raz przypomina sobie sytuacje, które skłaniają go do wędrówki w przeszłość. Czy pustka po utraconym życiu okaże się możliwa do wypełnienia? W powieści Austerlitz W.G. Sebald w sobie tylko właściwy, zadziwiający sposób podąża śladem człowieka wykorzenionego, tworzy wizerunek człowieka boleśnie poszukującego domu. Losy Austerlitza są dla autora pretekstem do rozważań nad okrucieństwem, znaczeniem przypadku i historią minionego wieku. Tak jak w poprzednich książkach, i tutaj Sebald tworzy swoją opowieść na granicy gatunków literackich, mieszając fikcję z faktami. Ta powieść to opus magnum Sebalda. ?Die Welt? Czy osiągnięcie doskonałości literackiej jest wciąż możliwe? Jak wyglądałoby dziś dzieło literackie wielkiej klasy? Odpowiedzią na te pytania jest powieść W.G. Sebalda. Susan Sontag, ?Times Literary Supplement? Austerlitz, podobnie jak inne powieści Sebalda, jest niczym księga tysiąca jeden objawień. ?Frankfurter Allgemeine Zeitung? Sebald nie przedstawia procesu męczącego przypominania, lecz proces olśniewającego zapominania. ?Frankfurter Rundschau? Z recenzji innych książek autora: Powiedzieć, że Wyjechali to książka mądra, niesłychanie poruszająca i uczciwa, wydaje się wręcz nie na miejscu. To arcydzieło, które przypomina, czemu tak naprawdę służy literatura piękna ? doznaniu jedynej w swoim rodzaju estetycznej rozkoszy. ?Gazeta Wyborcza? Ascetyczna, napisana krystalicznie czystym językiem proza Sebalda od pierwszego zdania wciąga w rytm hipnotycznej opowieści o pamięci, śmierci, wreszcie o ludziach, którzy minęli. [?] Sebald konstruuje arcydzieło pełne mądrości i spokoju. ?Lampa? Spokój, z jakim Sebald opowiada o zdziczeniu świata, robi większe wrażenie niż zawsze modna panika. A jego miłość do minionego ocala, co może. ?Nowe Książki? Nie jest moim tylko odkryciem, że pisarz w liściu mięty widzi więcej niż zorganizowany turysta w puszczy amazońskiej. Prawdziwy pisarz oczywiście. Podróże Sebalda to wędrówka samotnego pod każdym względem człowieka myślącego. Krystyna Kofta W.G. Sebald (1944?2001), jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy niemieckich, absolwent uniwersytetów we Fryburgu, Manchesterze, Norwich i Hamburgu, od 1966 roku mieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako nauczyciel i wykładowca na University of East Anglia. Autor wierszy, esejów i prac krytycznoliterackich oraz wielu znakomitych utworów prozą, m.in. Czuję. Zawrót głowy (1990; wyd. pol. 1997) i Wyjechali (1992; W.A.B. 2005). Ten drugi, porównywany do dzieł Prousta, Borgesa, Kafki i Nabokova, zdobył wiele prestiżowych nagród, m.in. Berliner Literaturpreis, Johannes-Bobrowski-Medaille, Heinrich-Böll-Preis, Joseph-Breitbach-Preis, Heinrich-Heine-Preis oraz National Book Critics Circle Award. Austerlitz (2001) to ostatnia książka autora. Powieści Sebalda są tłumaczone na ponad trzydzieści języków. Nakładem W.A.B. ukaże się również Die Ringe des Saturn: Eine englische Wallfahrt (1995).