Azyl dla pogubionych serc

"Każda historia jest dla kogoś wyjątkowa. Nie ma czegoś takiego jak zwyczajne życie. Każdy z nas gra na scenie, jeden w lepszej, a drugi w gorszej sztuce, ale każdy z nas jest głównym bohaterem własnej, wyjątkowej historii."

Pierwszą przeczytaną książką w czerwcu była u mnie powieść Anny Wojtkowska- Witala"Azyl dla pogubionych serc". Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki.

#azyldlapogubionychserc serc to powieść obyczajowa z małym wątkiem miłosnym. Jest to książka, która najbardziej skupia się na historii rodzinnej i ich tajemnicach. Akcja toczy się powoli, brakuje tu nagłych zwrotów akcji. Otrzymaliśmy za to trochę zawiłą fabułę, w której czasem nie mogłam się odnaleźć. Momentami gubiłam się, gdyż występuje tu bardzo dużą ilość bohaterów i czasem nie wiedziałam o kim mowa i o co chodzi.
Akcja podzielona jest na dwie przestrzenie czasowe tj. czasy współczesne gdzie poznajemy historię Klary, Leny i Wiktora oraz czasy po 1902 roku gdzie poznajemy wojenne losy Andrzeja i Franciszki i ich dzieci, w tym Monikę, którą poznajemy trochę lepiej.
Byłam zawiedziona też zakończeniem. Było ono opisane w kilku zdaniach i nie było ono dla mnie satysfakcjonujące.
Mimo tych kilku niedogodności, książkę czytało mi się szybko. Nie jest ona zła, ale nie do końca trafiła w mój gust.

Lena dostaje pracę w azylu dla pogubionych serc. Sama wielokrotnie zdradzana przez męża liże rany po przykrym rozstaniu. Pensjonat prowadzi Klara, która w wolnych chwilach spisuje historię swoich przodków, dzięki czemu poznamy jej babkę Monikę.

Trzy kobiety i trzy różne ścieżki, którymi poprowadził je los. Ich sylwetki zostały nadzwyczaj dobrze nakreślone, świadczy o tym nawał emocji, które u mnie wywołały. Ich zmagania z codziennością są niebywale absorbujące. Każda z nich jest inna, ale wszystkie kierują się tym samym kodeksem postępowania. Polubiłam je wszystkie, ale najbliższa stała mi się Monika i tragiczna historia jej rodziny. W jaki cudowny sposób los splótł ich dzieje? O tym przekonacie się, czytając "Azyl dla pogubionych serc" Anny Wojtkowskiej-Witali. To poruszająca i pełna emocji opowieść, która w przepiękny sposób pokazuje, jak ważna dla każdego z nas jest wiedza o naszym pochodzeniu, znajomość siebie, swoich pragnień, znalezienie swojego miejsca w świecie.