Bal szalonych kobiet

Oglądałam ekranizację - dobra, więc książka jest pewnie jeszcze lepsza.

W szpitalu Salpêtrière, który specjalizuje się w leczeniu obłąkanych kobiet. Przebywające tam kobiety są całkowicie odcięte od świata i nie maja kontaktu z bliskimi, zresztą to często bliscy je tam umieścili. Większość z nich jest zdrowa ale przez swoje przeciwstawienie się mężowi lub ojcu trafiła do szpitala na resztę swojego życia. To właśnie tu pewnego dnia trafia Eugénie. Umieszcza ją tu ojciec gdyż córką twierdzi, że widzi duchy oraz słyszy głosy. Gdy trafia do szpitala to wie że musi się z stamtąd jak najszybciej wydostać. Jedynym ratunkiem jest nakłonienie do pomocy oddziałowej pielęgniarek, Geneviève. Szansą na ucieczkę jest doroczny bal kostiumowy dla pacjentek szpitala, na który zapraszana jest śmietanka towarzyska Paryża.

"Bal szalonych kobiet" to porywająca powieść pokazująca sytuację kobiet w dziewiętnastym wieku. Muszę przyznać że był to wyborna uczta literacka. Podczas lektury trudno nie czuć bezsilności czy ogromu niesprawiedliwości jakiego doświadczają kobiety. Siła książki tkwi w przedstawieniu kobiet i szokującej prawdzie o tym, jak łatwo mężczyźnie umieścić kobietę w zakładzie psychiatrycznym. Unaocznia jak kobiety były karane za posiadanie swojego zdania, jak podporządkowane były całkowicie kontroli męża czy ojca, jak nie dane było im żyć wedle własnych przekonań czy na własnych warunkach. To niezwykle mroczne przypomnienie co oznaczało bycie kobieta w tamtych czasach. Element zjawisk paranormalnych, który pojawił się w całej historii został...

Debiutancka powieść Victorii Mas to literacka podróż do XIX wiecznego Paryża, poznamy tu mury szpitala psychiatrycznego Salpêtrière,

w którym pacjentki poddawane są eksperymentalnym terapiom a te podejmowane są naturalnie dla ich dobra i ku chwale nauki. Choć między Bogiem a prawdą wszystko wskazuje na to, że największy poklask zbierają dzięki swym cotygodniowym demonstracjom sami lekarze.

"Bal szalonych kobiet" to opowieść o losach pacjentek tego groźnego a także nieco tajemniczego miejsca, które po bliższym poznaniu okaże się tragiczną figurą zniewolenia wszystkich tych pań, które w jakikolwiek sposób okazały się być niewygodne.

Historie pacjentek obnażają dramatyczną sytuację kobiet w tamtym mrocznym okresie, większość zamkniętych w zakładzie dziewczyn łączy jedno przewinienie - nie chciały one pozwolić na ukształtowanie siebie według życzeń swoich ojców, braci, małżonków. Każda, która jakkolwiek mogłaby zaszkodzić ich poczuciu męskości prędzej czy później trafia pod skrzydła dr. Charcota.

W ten sposób poznajemy Eugenie - zdradzona przez najbliższych dziewczyna trafia do Salpêtrière krótko przed ważnym wydarzeniem jakim jest coroczny bal kostiumowy. Tutaj jej losy krzyżują się z osobą oddziałowej Genevieve oraz młodziutką Louise. Gdy zagłębimy się w życiorysy tych trzech kobiet zrozumiemy jeszcze dobitniej jak niesprawiedliwie potraktował je świat. Cała nadzieja bohaterek tkwi we wzajemnej solidar...

Dziś o książce ważnej i potrzebnej, ale co bardzo smutne nadal aktualnej. Victoria Mas w książce „Bal szalonych kobiet” ukazuje funkcjonowanie kobiet w społeczeństwie, funkcjonowanie chorej osoby… postrzeganie chorej kobiety w zdominowanym przez mężczyzn świecie.

Przenosimy się do roku 1885, z jednej strony mamy śmietankę towarzyską Paryża, z drugiej… szpital psychiatryczny Salpêtriere. Poznajemy kobiety, które los (często najbliższa rodzina!!!) zamknął w tym dziwnym miejscu, miejscu odzierającym człowieka z nadziei. „W Salpêtriere, czymś pośrednim między szpitalem wariatów a więzieniem, umieszczano wszystkich, z którymi Paryż nie umiał sobie poradzić: chorych i kobiety.” Metody leczenia ewoluowały, lecz to co się nie zmieniło… nadal były dalekie od etycznych i stale nie podlegały niczyjej ocenie… gdyż głos wariatek nie był istotny. Przez lata rodziny pozbywały się kłopotu z nieposłuszną, nie myślącą szablonowo lub chorą kobietą i odcinały się od obłąkanych składając jeden podpis na dokumentach szpitala psychiatrycznego. Kobiety zapadały w nicość, były użyteczne tylko w sytuacji, gdy wprowadzano nowe „metody leczenia”, gdy jakiś mężczyzna mógł wyników ich badań użyć do publikacji… aż nadszedł czas kiedy kobiety z Salpêtriere „stały się obiektem uciechy wystawionym bez cienia skrupułów na pełne światło”. Był to czas balu kostiumowego. Najznakomitsze towarzystwo przestępowało próg szpitala by zaspokoić chorą ciekawość. Szaleństwo? Obłęd? Wariactwo?
...

„Bal szalonych kobiet” to książka, która bardzo mnie zaskoczyła. Jej akcja dzieje się w XIX-wiecznej Francji, gdzie kobiety były szanowane tylko wtedy, gdy żyły według przyjętych przez mężczyzn norm. Sprzeciwienie się im kończy się umieszczeniem kobiety w szpitalu Salpetriere. Jednak nie jest to zwykły szpital. Szpital Salpetriere jest miejscem dla obłąkanych i chorych umysłowo.

Książka napisana jest bardzo ciekawie, a język używany przez autorkę jest nie tylko plastyczny, ale i prosty. Tak naprawdę już od pierwszych stron przenosimy się do Paryża i jesteśmy w stanie odczuć to całymi sobą.

Fabuła „Balu szalonych kobiet” jest nie tylko ciekawa, ale na swój sposób urzekająca. Porusza wiele wątków i powala nam poznać traktowanie kobiet w tamtych czasach. Momentami odnosiłam wrażenie, że nawet w XXI wieku wiele się nie zmieniło, a wnioski jakie wyciągnęłam z książki są nie tylko intrygujące, ale i na swój sposób przerażające.

W pierwszych rozdziałach poznajemy sylwetki trzech głównych bohaterek, a następnie śledzimy ich losy. Postacie kobiet są złożone i nie sposób się z nimi nie zżyć. Najbardziej rozczulił mnie los Louise, która trafiła do szpitala teoretycznie w celu badań naukowych. Jednak zagłębiając się w całą historię uważam, że trafiła ona tam wyłącznie dla rozrywki. Czyjej? Przekonajcie się sami czytając „Bal szalonych kobiet”.

Wiecie do czego tak naprawdę mogę się jedynie doczepić? Do długości k...

Krótka, niepokojąca🖼 Osadzona w XIX-wiecznej Francji historia kobiet, które za swoje zachowania trafiały do szpitala specjalizującego się w leczeniu obłąkanych. Salpêtrière rządzą i stawiają diagnozy mężczyźni. Kobiety są tutaj właściwie zwykłymi ciałami, które niczym lalki z wystawy są eksponowane na widok publiczny.
Smutne, lecz prawdziwe.

Cała powieść "Balu..." prowadzona jest z różnych perspektyw, które przeplatają się ze sobą. Louise, Eugénie, Geneviève. Jedna czeka na spełnienie swoich marzeń i zaręczyny. Druga trafia tu z powodu swojej "przypadłości". A trzecia... Trzecia jest tu właściwie od zawsze. Każda z nich jest inna, ale podczas lektury dostrzegamy punkty wspólne. Ja uwielbiam takie powiązania!

"Bal szalonych kobiet" jest książką wypełnioną emocjami oraz wydarzeniami, które łatwo zaspoilerować. Uważam, że najlepiej czytać ją bez znajomości opisu a poznawać od początku strona po stronie.