Dawid Ben Gurion urodził się 16 października 1886 roku w Płońsku jako
Dawid Grün. Umarł 1 grudnia 1973 w Ramat Gan otoczony sławą jednego
z najważniejszych izraelskich polityków. Wierzył w wyjątkowość narodu
żydowskiego i jego prawo do posiadania własnego państwa. Był jednym
z młodych pionierów z drugiej alii, zaczynał od zbierania pomarańczy
i prostych prac pasterskich, a po latach został pierwszym szefem rządu.
Był wizjonerem i pragmatykiem zanurzonym w żydowskiej historii
i tradycji, a przy tym patrzącym w przyszłość i wyzbytym sentymentów.
Stał się symbolem energii, która stworzyła państwo Izrael, i przywódcą,
jakiego potrzebował kraj walczący o swoje istnienie. Dla Szimona Peresa,
prezydenta Izraela i laureata Pokojowej Nagrody Nobla, a także dla
wielu innych Izraelczyków Dawid Ben Gurion był postacią z legendy, ojcem
założycielem ich państwa, współczesnym prorokiem, a jednocześnie
człowiekiem z krwi i kości, który własnym trudem, uporem i wiarą zapisał
się na kartach historii.