Bratysława jest mała

Sądząc po polskim wyborze 19 krótkich utworów z trzech wydanych na Słowacji w latach 1995-2004 zbiorów opowiadań Rankov porusza się tematycznie na pograniczu ponurej fantastyki, psychologii (snu, małżeństwa i szaleństwa) oraz obserwacji patologii społecznej - agresji i samotności. Wśród wątków społecznych zwracają uwagę rozpad małżeństwa, ucieczka od opresyjnego społeczeństwa w sen, śmierć lub szaleństwo, oraz powtarzalność losów. Mam też wrażenie, że autor rozwija się w interesującą stronę - w kierunku powieści - przynajmniej mnie podobały się najbardziej te najdłuższe opowiadania (Big Brother and the Holding Company, Psy, Drosophila populi), które zawarte są w ostatnich dwu tomach.
Pisarz lubi eksperymentować, porozumiewać się z czytelnikiem ("W drugiej osobie" to rodzaj apostrofy do czytelnika, w której stara się obnażyć jego mordercze instynkty), prowokować, posługując się autokreacją lub intertekstualnością ("List bez nagłówka" sugeruje, że autorem opowiadań, które czytamy jest osoba pozornie niepełnosprawna fizycznie i umysłowo, ukrywająca jednak pełną świadomość przed rodziną).
Największe wrażenie wywarły na mnie "Psy", które świadomie nawiązują do "American Beauty" (siłą skojarzenia pewnie także do "Lolity" Nabokova). Natrętne momentami podobieństwo do sytuacji z filmu skutecznie jednak kontrowane jest dodaniem kursywą w tekście komentarzy-uwag wirtualnej korektorki, początkowo tylko poprawiającej niezgrabne sformułowania i powtórzenia autora, lecz ostateczn...