Opinia na temat książki Chołod

Na początku zastanawiałam się jak mi się będzie ją czytało, zwłaszcza, że zaczęłam ją w dość intensywnym dla mnie czasie przedświątecznym. Pozytywnie się jednak zaskoczyłam, mimo, że książka wymaga dużo skupienia, to pozwala się odciąć od zewnętrznych bodźców i całkowicie zatopić w historii Konrada.

Mimo, że momentami niewygodna, ciężka, dla mnie to po prostu kawał dobrej literatury, nie jest to pozycja na jeden czy dwa wieczory. Odkładałam ją „łapałam oddech” i wracałam, brnęłam w nią i chłonęłam. Znakomicie słuchało mi się również słuchowiska na @empikgo , które przeplatałam wraz z czytanie książki w papierze.

Ogromne uznanie dla autora należy się za język, przyznaję, że czasem musiałam się zatrzymać i zastanowić, ale każda minuta poświęcona tej książce była tego warta.

Cała historia zaczyna się od podróży autora (jako bohatera) na Spitsbergen, gdzie poznaje tajemniczą kobietę - żeglarkę, która na jego ręce składa dziennik, sugerując żeby go przeczytał, a następnie skoro jest pisarzem, to ją opowiedział. Dalej przechodzimy do zapisków Konrada Widucha, który zabiera nas w okrutną, surową drogę, którą ciężko jest przewidzieć. Czytając byłam częścią tej podróży, czułam palący mróz, przechodziły mnie dreszcze, a po jej odłożeniu w mojej głowie zostawało tylko jedno „WOW”.

Nie pozostaje mi nic innego jak ogromnie ją polecić, weźcie jednak pod uwagę, to co wspominałam, nie będzie lekko i przyjemnie, ale przy odpowiednim skupieniu odpłyniecie.