Chwile

"Chwile" Andrew O'Hagana to poruszająca opowieść o pięknej przyjaźni, która może przetrwać nawet najcięższe życiowe burze.
Autor wplata w swoją powieść wiele cytatów z książek, filmów i muzyki. Niekończące się dyskusje bohaterów wielokrotnie wywołały uśmiech na mojej twarzy. Bardzo podobały mi się ich potyczki intelektualne, a także docinki i drobne złośliwości, jakimi siebie raczyli.
Szkocki pisarz pokazuje, czym jest prawdziwa przyjaźń. Udowadnia, że może kwitnąć nie tylko w wieku 18 lat, ale i przetrwać do czasów, gdy pierwsza siwizna zaczyna prószyć włosy.
"Chwile" to piękna, nostalgiczna opowieść o szalonej, radosnej młodości, śmiałych marzeniach i pragnieniu wyrwania się z przeciętności. O wzniosłych ideach, ale i zadziorności i buncie. To opowieść o bólu, wewnętrznych rozterkach i moralnych dylematach. Ale przede wszystkim to wzruszająca opowieść o pięknej przyjaźni, która jest stanie znieść nawet najbardziej bolesne chwile.

Jestem przekonana, że przyjaźń jest jednym z najcenniejszych aspektów naszego życia. To więź, która łączy nas z innymi ludźmi na głębszym poziomie i daje nam poczucie przynależności, wsparcia,siły. Ta prawdziwa nie zdarza się nazbyt często, dlatego - jeśli jest ona naszym udziałem - dbajmy o nią sumiennie.

Wspólna droga oznacza dzielenie radości i porażek, uczestniczenie w ważnych dla siebie wzajemnie wydarzeniach. Czasem jednak przyjaźń wymaga oddania i lojalności - nawet w obliczu spraw gorzkich i ostatecznych.

Tully i Jimmy, bohaterowie “Chwili” Andrew O'Hagana, przyjaźnią się “od zawsze” i od początku jest to relacja niezwykle intensywna. Tully staje się niemal rodziną zastępczą dla pozostawionego przez rodziców Jamesa. Chłopcy tworzą zgraną paczkę, która w pierwszej części powieści poznajemy podczas młodzieńczej wyprawy do Manchesteru.

Żywe opisy beztroskiego ducha młodości grupy Szkotów, na tle barwnej sceny muzycznej brytyjskiej kultury lat 80., boleśnie przecina następująca po niej historia ich współczesnych zmagań z życiem. Mężczyzn spotkamy ponownie trzydzieści lat później, los przetasował ich karty - tym razem Tully zmuszony jest poprosić przyjaciela o pomoc.

Ta część powieści przenosi nas w rejony silnych emocji, współodczuwania, filozoficznych dylematów. Przede wszystkim jednak stawia przed czytelnikiem pytania o granice pewnych decyzji, przyrzeczeń, obiet...

"Mówi się, że w wieku osiemnastu lat człowiek nic nie wie. Ale pewne rzeczy wiesz tylko, kiedy masz osiemnaście lat, a później już nigdy".

Chwile to poruszając opowieść o dorastaniu, o przyjaźni i śmierci. Pierwsza połowa brzmi dość głośno rockową muzyką, śmiechem, beztroską, młodzieżowym slangiem. Autor od początku narzuca dość szybkie tempo akcji, pokazuje spontaniczność i radość wpisaną w dorastanie. Mnóstwo filmowych cytatów, nazw zespołów i piosenek zupełnie mi obcych trochę mnie irytowało. Jednak, gdy już przetrwamy tą karuzelę absuradlnych rozważań wyłoni się piekna historia przyjaźni.

Chwile mogłyby pretendować do najlepszej książki, która potrząśnie czytelnikiem i mocno trzyma za gardło. Mam jednak do tej powieści pewien zarzut, a mianowicie chodzi o podział czasowy.
W pierwszej połowie przenosimy się do Szkocji i Manchesteru, to tu młodzież przyjeżdża na festiwal i przeżywa jeden z niezapomnianym weekendów. W drugiej połowie bohaterowie postarzeją się o 30 lat, zmieni się też styl na bardziej spokojny, wyważony. Dla mnie zbyt boleśnie odcięto obydwie części od siebie, każda z nich brzmi inaczej, śmiało można im nadać tytuł odrębnych historii. Gdyby przeplatano przeszłość z teraźniejszością całość brzmiałaby o wiele lepiej.

Tematyka nieuchronnego przemijania, nieuleczalnej choroby w wydaniu O'Hagan brzmi nostalgicznie, bardzo kameralnie. Porusza przy tym dość istotne egzystencjalne zagadnienia - czy przyzwolenie na śmierć choremu c...