Ciemność duszy

Powieść zaczyna się dokładnie w miejscu, w którym skończyła się poprzednia - wiadomość z linkiem do filmiku, związana Oliwia i strach, że psychopatyczny morderca zaczął kolejną grę...
Tu jest inaczej. Śledczy ciągle oglądają się wstecz, wszystko próbują powiązać z bohaterem poprzedniego tomu, a w retrospekcjach mamy sylwetkę najpierw dziecka, potem nastolatka, w końcu dorosłego mężczyzny... To ważne, choć nasi dochodzeniowcy tego nie wiedzą. Kilka wątków nakłada się na siebie, oprócz szkoły baletowej mamy poderzane samobójstwo, a we współczesności - kolejną śmierć, która wygląda podejrzanie.
Dla mnie nawiązania do baletu były dodatkowym smaczkiem powieści, kiedyś miałam okazję pracować w teatrze i znałam kilka osób tańczących w balecie, z rozmaitych wzmianek wynikało, jak wymagający jest to zawód i jak ciężką szkołę trzeba przejść, by zaistnieć, więc ten wątek okazał się zarówno znajomy jak i bardzo ciężki.
Książka napisana bardzo dobrze, bohaterowie nakreśleni ciekawie, historia tancerza niezwykle poruszająca - no i ten brak happy endu... Tu nie mogło go być, zbyt wiele się zdarzyło, zbyt głębokie rany zostały zadane, autorka mi zaimponowała tym wyborem, że nie będzie dobrego zakończenia. Byłoby nienaturalne. Z pewnością przeczytam kolejne cykle napisane przez nią.

" Ciemność duszy " to trzecia, ostatnia, część cyklu krakowskiego pani Kasi Magiery. Długo czekałam na jego pojawienie a jak już się doczekałam to jestem, niestety, trochę rozczsarowana.

W książce jest przeplatanka czasowa co skłania do szukania przyczyn tego co się dzieje teraz, w wydarzeniach wcześniejszych. Początek bardzo chaotyczny. Dużo wydarzeń i postaci. Trudno domyśleć się kto jest kim i jaki ma związek z historią. Powieść to odwrócony kryminał ale nie tylko. Napisanie w sposób interesujący kryminału w którym od pierwszych stron znany jest przestępca jest niezwykle trudne. W przypadku tej książki zastanawiałam się czy rzeczywiście tak jest. Przez cały czas czytając, jakiś mały chochlik, podpowiadał mi żeby szukać drugiego dna, a mnogość bohaterów i opowiedzianych historii czemuś służy. Czy miałam rację? Przeczytajcie i przekonajcie się sami. Nic wam nie podpowiem.

W książce jest mnustwo zwrotów akcji i, zamierzone, mylenie czytelnika, ale co jakiś czas wdziera się niepotrzebny i, mam wrażenie niezamierzony, chaos. Zakończenie całkowicie nie przypadło mi do gustu. Lubię kiedy praca dedektywistyczna i ślady doprowadzają do znalezienia sprawcy. Niestety tu tego brakuje. Również otwarte zakończenie w ostatnim tomie serii nie przypadło mi do gustu.

Moim zdaniem powieść jest zbyt obszerna, choć lubię grube lektury. Jednak w tym przypadku czytanie bardzo mi się dłużyło. Dodatkowo większość rozdziałów jest kilkudziesięcio stronicowych poprzedz...

Inteligenty i psychopatyczny seryjny morderca. Gwiazdowska i Winnicki mają wyjątkowo trudną sprawę do rozwiązania.

Kiedy zobaczyłam nowy tutuł Kasi Magiery, od razu kliknęłam w audiobooka. Aneta Todorczuk potrafi w czytanie książek, a jeśli jeszcze połączyć to z dobrą powieścią, to już w ogóle wychodzi cacuszko. Czy tym razem była to dobra powieść? No cóż, musze przyznać, że autorka mnie zaskoczyła. I to bardzo.

To było świetne! Mam nieodparte wrażenie, że Magiera wskoczyła na jakiś inny level pisarski. Ta książka była mroczna, ciężka i niezwykle dobrze przemyślana. Bardzo doceniam pracę włożoną w tą powieść, bo to czuć na każdej stronie, że było jej sporo. Wciągnęłam się szybko, nie potrafiłam przewidzieć, co wydarzy się za chwilę, a chciałam więcej i więcej.

Fabuła jest tak skonstruowana, że nie tylko spełnia rolę rozrywkową, ale i zmusza czytelnika do zadania sobie niewygodnych pytań. No czapki z głów.

A co ja Wam tu będę gadać, nie ma co marnować czasu, lećcie czytać - warto!

Ps. Warto też zwrócić uwagę na okładkę - idealna!