Córka Izajasza

Rok 732 przed Chrystusem

Żydzi są podzielonym narodem. Dziesięć plemion zamieszkujących północną część Izraela, poddało się już kultowi pogańskich bóstw. Nikczemny król sprawujący władzę w Judzie, z lekceważeniem i pogardą wypowiada się na temat proroctwa króla Dawida. Jednakże spora część wiernych nie opuszcza swego jedynego, prawdziwego Boga. Powyższe wydarzenia są tłem do przedstawienia historii Iszmy; jej imię oznacza „spustoszenie”. Okazuje się, że Pan ma dla niej specjalny plan.

Iszma zjawia się w domu proroka Izajasza jako niewolnica, lecz bystrość jej umysłu i pomysłowość sprawiają, że szybko staje się przyjaciółką księcia Ezechiasza. Widząc ich rodzącą się zażyłość, Izajasz postanawia zaadoptować Iszmę, nadając jej też królewski tytuł i nowe imię. Iszma staje się Chefsibą – radością Pana, zaś w przyszłości – królową Judei.

Kochający Ezechiasz stawia przed nią jednak wymagania, których się nie spodziewała. Od przerażających rządów Achaza po asyryjskie pogróżki i niepokojące proroctwa Izajasza – Siba zamienia się w zakładniczkę strachu i niepewnej przyszłości. Czy pałacowe życie pomoże jej uwolnić się od piętna minionych dni? Pamięta jednak, że zaufanie można pokładać jedynie w Tym, który daje życie i przynosi zbawienie?